Κυριακή 20 Απριλίου 2014

Άτιτλο (Σας βλέπω ...)






















art by Beatrriz Martin Vidal

Σας βλέπω.

Ακούω
τους ψιθύρους σας
μυρίζω
τον καπνό του τσιγάρου σας
- οι γρίλιες είναι κλειστές
έξω
παραμονεύει η ζέστη
τα κορμιά σας
λουσμένα
σε γλυκό ιδρώτα
γεμάτο ενδορφίνες -
χαλαρά
χαλαρά
είναι όμορφες
αυτές οι στιγμές
είναι μια ευτυχία
δεν είναι;

Σας βλέπω.

Θα πείτε τώρα διάφορα
σχέδια ίσως
περιστατικά
απ' τη ζωή σας
κάποια όνειρα
η κούραση
των τελευταίων ημερών
- τρέχουν οι ενδορφίνες
στο κορμί σας
φουντώνει πάλι ο ίμερος
και νέες ουσίες
χόνονται στο αίμα σας -
αγκαλιάζεστε
κι είναι μια ευτυχία αυτή
δεν είναι;

Σας βλέπω.
Σπάνε τη μύτη μου
οι οσμές απ' τα υγρά σας
δυο-δυο
δυο-δυο
αναστενάζετε
δυο-δυο
δυο-δυο
γραπώνετε την ηδονή
μη σας ξεφύγει
δυο-δυο
δυο-δυο
περνάτε στον παράδεισο
για λίγα δευτερόλεπτα
- και είναι
ναι
είναι μια ευτυχία αυτή.

Σας βλέπω.

Είμαι εδώ δίπλα σας
ένα βουβό στοιχείο
μια ακίνητη μορφή
μέσα σε πλαίσιο
το γύψινο σχέδιο στο ταβάνι
το τασάκι με τ' αποτσίγαρα
το χαλάκι στο πάτωμα
απορροφώ τους κραδασμούς σας
το τρίξιμο του κρεβατιού σας
τα σαλεμένα από πόθο λόγια σας.

Είναι στο συρτάρι
κάτι τεράστια μαχαίρια
σκέφτομαι.

Καίτη Βασιλάκου
από τη συλλογή Νυχτώνει αργά, 2014
Ενότητα : Του παιδιού

3 σχόλια:

Poet είπε...

Συνεχίζουμε με ποιήματα απο τη νέα συλλογή της Καίτης Βασιλάκου. Ευκαιρία να διαβάσετε και τα προηγούμενα ποιήματα της ενδιαφέρουσας αυτής ποιήτριας με την καθαρά προσωπική φωνή.

Woman in Blogs είπε...

Χρόνια πολλά, Poet! Μπορεί να μη σχολιάζω,αλλά σε επισκέπτομαι συχνά. Δεν θα μπορούσα να μην το κάνω, αφού μας δίνεις τη δυνατότητα να γνωρίσουμε και ποιητές, τους οποίους θα εντοπίζαμε μετά από πολύ ψάξιμο.

Poet είπε...

Χρόνια πολλά, φίλη μου. Κι εγώ περνάω από το ιστολόγιό σου χωρίς σχόλια τις περισσότερες φορές. Όσο για το Λιβάδι, κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ με περιορισμένα μέσα.