Δευτέρα 14 Απριλίου 2014

Η γέφυρα


photo art by ben Goosens

«../στο σημείο αυτό κάποτ' εστάθη ο Μαγιακόφσκι
      κι ύφανε λέξη προς λέξη τα ποιήματά του ...» 
Vladimir Mayakovski «Η γέφυρα του Μπρούκλιν»

Διασχίζοντας την περιφερειακή οδό
από τη μια μεριά αντικρίζω
την πόλη απλωμένη,
πότε να κρυώνει, πότε να ζεσταίνεται,
πότε να πεινά και ν' αγωνίζεται.
Άλλοτε πάλι ο βαρδάρης
να σαρώνει την ομίχλη
αποκαλύπτοντας το γερασμένο πρόσωπό της.
οι ρυτίδες του κρύβουνε χνάρια ιστορικά.
Πίσω από τα τείχη της
φανερώνεται η ανθρωπιά της,
δεν υποφέρει την υποτέλεια,
αντιστέκεται στην ισοπέδωση
απελευθερωμένη από μάσκες,
με όπλο αίμα θαρραλέο
στις φλέβες της ν' ανάβει,
οικοδομεί αξιοπρέπεια.
Και το βράδυ η πόλη, σύγχρονη Νύμφη,
να είναι ξενύχτισσα,
να θέλει να επιβάλει τη ζωή,
που σπιθοβολά στα μάτια της
ανθίζοντας πόθους ανυπόμονους.

Από την άλλη όμως πλευρά, περνώντας τη γέφυρα,
το βλέμμα σκοντάφτει πάνω σε κήπους τεφρούς,
στη συνοικία των δακρύων.
Τη συνοικία οπυ την πυρπολεί η σιωπή.
Μια αιώνια σιωπή μες στην κραυγή του ήλιου.

Εκεί η νύχτα δεν ονειρεύεται τη αυγή
και οι επιθυμίες, η ελπίδα,
από την παγωνιά διάτρητες, σχεδόν αιθέριες,
εκμηδενίζονται μέσα στο άψυχο σύμπαν.
Εκεί που
η γέφυρα συνδέει
τη ζωή με τον θάνατο.

Τρίτη 29 Οκτώβρη, 1 το βράδυ

Μελίτα Τόκα-Καραχάλιου
από τη συλλογή του Χορού και της απουσίας, 2013
                                                                                                   

Δεν υπάρχουν σχόλια: