Σάββατο 15 Φεβρουαρίου 2014

Pres de la Seine






















painting by Leonid Afremov

Κάποιες φορές
σε βρίσκω
σκαλωμένη λέξη
σε μια ξεχασμένη
στιγμή της μέρας.
Βγάζω τότε την παλιά
γραφομηχανή της μητέρας
κι αρχίζω να γράφω ατέλειωτες
σελίδες με δάχτυλα
που πληκτρολογούσαν ηδονικά
πάνω στο γερασμένο σώμα της.

Ξεθωριάζει η πόλη
οι δρόμοι ορίζουν
αποστάσεις και κίνηση
ψάχνω στον χάρτη της μνήμης
μια γειτονιά με θερινά σινεμά
έρωτες απαγορευμένους
καφέ μοιρασμένο στα δυο.
Εκεί που είχα τόσα
μα δεν είχα εσένα.

Έχω πάψει από καιρό να καπνίζω
όμως κάτι τέτοιες στιγμές
νιώθω την ανάγκη ν' ανάψω
το πιο βαρύ άφιλτρο
και να ζαλιστώ ρουφώντας
όλα τα όχι που με στοίχειωσαν.

Νοθευμένη ζωή, σκορπισμένη
σε μικρά τρίμματα
τότε που κράτησα το σκισμένο
απ' το τροχαίο μπλουτζίν
τρόπαιο, να με δυναμώνει
στις θλίψεις που θα 'ρθουν
τότε που μαγνητοφωνούσα
σε κασέτες
τραγούδια αγαπημένα
και χάριζα τους στίχους μου
στους αυτόχειρες του μέλλοντος
δίχως μια υποτυπώδη
πίστωση αισθήματος,
τότε που ονειρευόμουν
γκρίζες σοφίτες στο Παρίσι
- pres de la Seine -
κι ένα καράβι
για να γυρίσω τον κόσμο.

Κάποτε θα ήθελα να γράψω
για όλα τ' αμήχανα φιλιά που έδωσα
για όλα τα βλέμματα που μ' έδεσαν
για όλα τα ονόματα που χάραξα
πάνω σ' ένα ά-φ-υ-λ-ο σώμα
πριν το αποθέσω
στο κοιμητήρι της ψυχής.
Και να σε πάρω μια βόλτα
με το παλιό, παιδικό μου ποδήλατο
δείχνοντας σου ένα-ένα
όλα τα γδαρσίματα της ζωής μου.

Ελένη Μαυρογονάτου
από τη συλλογή Στο ω της πιο γενναίας λέξης, 2013
Ενότητα : Επαίτης στιγμών

3 σχόλια:

Poet είπε...

To Pres στον τίτλο και στο σώμα του ποιήματος πρέπει βέβαια να τονισθεί. Χρειάζεται επίσης περισπωμένη στο ω(μέγα) του τίτλου της συλλογής.

Συνιστώ στους αναγνώστες του ιστολογίου να διαβάσουν και τα προηγούμενα ποιήματα της Ελένης Μαυρογονάτου.

pol είπε...

Για δέστε κι εδώ: http://polgt.pblogs.gr/

ίσως βρείτε κάτι που σας αρέσει και το χρησιμοποιήσετε...

Poet είπε...

Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πολίδη. Θα τα διαβάσω με τη σειρά τους.