ΠΕΘΑΙΝΕΙ ΚΑΙ ΠΑΡΑΠΕΘΑΙΝΕΙ η Ελλάδα ...

ΠΕΘΑΊΝΕΙ ΚΑΙ ΠΑΡΑΠΕΘΑΙΝΕΙ η Ελλάδα. Κι οι Έλληνες μαζί της πεθαίνουν και παραπεθαίνουν. Πηδάνε από μπαλκόνια, αυτοπυρπολούνται, βάζουν το δίκαννο στο στόμα και τραβούν τη σκανδάλη, φέρνουν στα χωριά τους το σχοινί της κρεμάλας, ανοίγουν ένα κατακόκκινο κάκτο στη μέση της Πλατείας Συντάγματος, λουφάζουν φοβισμένοι τα βράδια στις τηλεοράσεις, χτυπιούνται κατάστηθα με λεπίδι στο Κερατσίνι, πέφτουν από μπαλκόνια, καταπίνουν ασπιρίνες, παρακολουθούν τις ειδήσεις, συνομιλούν με εγκλήματα, χάνονται άβουλοι στα βάθη της γης, ξεχνιούνται στα ξένα, αρκούνται στο λήθαργο, υποδέχονται ήρωες, υποδύονται ρόλους, υποκλίνονται στο κενό, χειρονομούν μάταια, χειροκροτούν αδέξια χαροπαλεύουν

Γι' αυτό σου λέω συνέχισε να με τρομάζεις τις νύχτες. Θέλω να ξέρω πως είμαι ακόμα ζωντανός

Κώστας Κρεμμύδας
από τη συλλογή Σαντιγκάρ, 2013