Κυριακή 1 Δεκεμβρίου 2013

απουσία






















photo by Marta Orlowska

Τόσα ποιήματα, ξόρκια για τη μοναξιά,
απελπισμένες προσπάθειες να ,μην ξεχάσω,
βασανιστικές απόπειρες να θυμηθώ ...

Θα πρέπει να έλειπες συχνά.
Γεμάτα τα συρτάρια μου.
Και να σκεφτείς, πως όταν
βρισκόμασταν,
μου αρκούσε η σιωπή.

Άννα Νιαράκη
από την συλλογή Τετράδιο πειραμάτων, 2010

5 σχόλια:

Poet είπε...

Η Άννα Νιαράκη γεννήθηκε το Μάιο του 1979 στην Αθήνα. Είναι χημικός με μεταπτυχιακές σπουδές (Msc., PhD) στη Βιοχημεία. Εργάζεται σαν ερευνητικός συνεργάτης στην Ecole Normale Superieure, Paris.

Το 2009 βραβεύτηκε από την Νομαρχιακή Επιτροπή Ισότητας Αχαΐας στα πλαίσια του 1ου Διαγωνισμού Συγγραφής Θεατρικού Έργου, με θέμα «Για την Ισότητα μεταξύ Γυναικών και Ανδρών. Αντιδρώντας στις Διακρίσεις λόγω Φύλου & καταργώντας τα στερεότυπα των ρόλων».

Ποιήματα, κείμενα και μεταφράσεις της έχουν συμπεριληφθεί σε ανθολογίες καθώς και σε έντυπα και ηλεκτρονικά λογοτεχνικά περιοδικά, ελληνικά και ξένα. Διατηρεί το διαδικτυακό περιοδικό Το Παράθυρο, περιοδικό ποίησης και άλλων αμαρτημάτων και το ιστολόγιο Αντιποίηση.

Ανθολογίες:
Τα φύλλα και οι καρποί, Εκδόσεις Πανεπιστημιόυ Πατρών, Πάτρα 2002
Πανελλήνια ανθολογία νέων λογοτεχνών, Θεσσαλονίκη 2004
Αλμανάκ Ποιείν, Αθήνα 2010
Τα δέκατα, Αθήνα 2010

Ποιητικές συλλογές:
Τετράδιο Πειραμάτων, Εκδόσεις Χαραμάδα, 2010
Το μερίδιο των αγγέλων, αυτοέκδοση, 2012 (http://www.lulu.com/spotlight/annatopia)

ξωτικό είπε...

Ως γνωστό πνεύμα αντιλογίας είπα να κάνω αντίθεση με τον τίτλο (και το πολύ εύστοχο ποίημα)
αγαπημένοι ποιητές ;-))

Να πώ έστω και καθυστερημένα πόσο πολύ μου άρεσε αυτό το....εξαιρετικά Κοφτερό κορίτσι που μας χάρισες και να σου αφιερώσω εκείνο το... βροχερό 2. απ'τα "Βροχές - Σταλαγματιές - Ουράνια τόξα" για τον βροχερό γενέθλιο μήνα σου ;-)

(τι υπέροχος πίνακας το συνόδεψε!!! )



υγ.Πολύ συγκινητική η ποιητική αφιέρωση του Γ.Μολέσκη .
υγ. Ναι Ναι η αγάπη... διανυκτερεύει μοναδικά !!!

Poet είπε...

Αντιλογία με την έννοια ότι για όλους έχεις έναν καλό λόγο, γλυκό μου ξωτικό. Για την Άννα, για την Ελένη, για μένα, για τη Γιάννα, για τον Γιώργο, για τη Τζούλια.

Αχ και να 'ταν πράγματι η ζωή λουσμένη στις ρομαντικές ακτίνες σου !! Σε ευχαριστώ πάντως από καρδιάς και μόνο για τη μαγική σου παρουσία και ... προχωράω στο επόμενο ποίημα.

Τζούλια Φορτούνη είπε...

μου είναι δύσκολο να σχολιάσω την Άννα. Μου είναι τόσο οικεία η γραφή της... μου αρκεί η σιωπή (μας)...

Poet είπε...

Τόσο σύντομο και τόσο εύγλωττο σχόλιο αυτή η σιωπή, Τζούλια μου.