Τρίτη 12 Νοεμβρίου 2013

Τσαφ

















Πώς λεν εκείνο το τόσο δα κουτάκι
κομψό, απέριττο σε σχήμα
μ' επένδυση βελούδινη και χρυσαφένια κλείθρο
που ντροπαλά σε προκαλεί να το χαϊδέψεις;
Χαλάρωμα, μειδίαμα ...Κλακ!
Αυτό το ατίθασο ελατήριο τα φταίει όλα.
Καρφωμένο στον πάτο του κουτιού, συμπιεσμένο
σαν έτοιμο μεμιάς να δραπετεύσει
να διαρρήξει τον υμένα της σιωπής, να φτερουγίσει ...
Ψυχή.
Ψυχή του δημιουργού.
Λουμίνι ζωντανό που πλέει
ανάμεσα σε άφωτες στιγμές
αναζητώντας ένα τσαφ
ν' ανάψει, να φουντώσει
ν' αναλυθεί σε λέξεις, ήχους, χρώματα.

Πριν απ' το τσαφ
ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να κάνει
μ' ένα μολύβι, ένα πινέλο, ένα κομμάτι πηλό
η ψυχή του δημιουργού.
Η εύφλεκτη ψυχή του δημιουργού.
Το σφραγιστό κουτί, που καρτερεί
με μια σου κίνηση απαλά να το ανοίξεις.
Να το ανοίξεις.
Όχι να το παραβιάσεις.

Δήμητρα Καραφύλλη
από τη συλλογή Γρήγορα στις οθόνες σας, 2013

4 σχόλια:

ποιώ - ελένη είπε...

Αξιόλογη φωνή


φιλιά

Αγγελοπούλου Ιωάννα είπε...

Το ποίημα αυτό μου άρεσε πολύ.
Η σπίθα της δημιουργίας...
Ομολογώ ότι μετά από πολύ καιρό μπήκα στον κόπο να "συνθέσω" μια δική μου φωτογραφία.. αντί να επιλέξω κάτι έτοιμο...το μπαουλάκι με τα υλικά και η πνοή του δημιουργού έτσι μου΄ρθε δηλαδή...γιατί εκείνο το κουτάκι - πώς το λένε άραγε - ειναι μοναδικό για τον καθένα. Χάρηκα που γνώρισα και την ποίηση της Δήμητρας. Καλό βράδυ!

Poet είπε...

Χαίρομαι που σου αρέσουν τα ποιήματα της Δήμητρας, Ελένη μου. Καλημέρα από μια μελαγχολική σήμερα Θεσσαλονίκη.

Poet είπε...

Είμαι βέβαιος ότι θα χαρεί πολύ και η Δήμητρα, Γιάννα μου, όταν διαβάσει το σχόλιό σου και διαπιστώσει τη γενικότερη ανταπόκριση στα ποιήματά της. Δεν είναι λίγο ένα ποίημα να σε εμπνεύσει να συνθέσεις τη δική σου εικόνα. Και μάλιστα για τη σπίθα της δημιουργίας, τη μαγική στιγμή που επικοινωνείς με κάτι που σε υπερβαίνει.

Μπορώ και πάλι να πω ότι οι πίνακες/εικόνες/φωτογραφίες που επιλέγεις ή συνθέτεις είναι συχνά μια ευχάριστη έκπληξη για μένα. Γεια σου, κοριτσάκι, με τα ωραία σου.