Άτιτλο σημείωμα καληνύχτας

Σε αναπολώ
διχάζοντας τη γη
σμικρύνοντας τα ήδη μικροσκοπικά άστρα
σαλεύοντας με τα άλλα ερπετά
στην υγρασία μιας τοιχογραφίας

Με εμφυτεύουν μέσα σου
- κύτταρο ολοζώντανο - να σε θεραπεύσω
Αγωνίζομαι να σε μεταλλάξω σε αστερισμό
για να φωτίζεις τις πρωτεύουσες που δεν υπήρξαμε ποτέ
τις σταγόνες που υπήρξαμε
το στόμα που μετέλαβε το χέρι σου
τα άκρα που έχουν συνθλιβεί
απ' το περπάτημα σε ψηφιακούς λαβυρίνθους

Τις ανάσες που εκτροχιάστηκαν
και δεν προσεδαφίστηκαν ποτέ
Το ασταμάτητο κυνηγητό για τυφλόμυγες
που έμειναν ανεύρετα τα βλέμματά τους
- πτώματα αγνοούμενων πουλιών
πετάγματα δυνητικά που έκρωξαν -

Επινοώ συμπλέγματα γλυπτών πολεμιστών
ή μυθικών τεράτων
να κατασχέσω το άρωμά σου
και τις πολιτείες που βυθίζονται
όταν χαμηλώνεις το βλέμμα
Τις πολιτείες που ασφυκτιούν στριμωγμένες
ανάμεσα στα ζωτικά μου όργανα
Πλαστογραφώ τα ίχνη σου
δανείζομαι τον τρόπο γραφής σου
μιμούμαι την καλλιγραφική σκιά σου
σκύβω να αφουγκραστώ τους βηματισμούς
των πινέλων σου
ύστερα τους ψιθύρους των κουρασμένων μολυβιών

Σου μοιάζω βλέπεις
ίδια διαθλαστική ανωμαλία
ίδιες εικόνες αμμοθύελλας
Τόσα διασκορπισμένα βράχια μέσα σε έναν κόκκο άμμου
Η γη σου όλη κι όλη ολόκληρο δικό μου σύννεφο
να το διαπερνάς να χάνεσαι να επιστρέφεις
Μ' ένα πτερύγιο ολοκαίνουριο
κι ένα άλλο ραγισμένο

Χαρά Ναούμ
από τη συλλογή Άγρυπνες αντιλόπες, 2013