Τρίτη 11 Ιουνίου 2013

- K -

























Καλύτερα έτσι.
Πολύ καλύτερα ...
Το σπίτι είναι άδειο και σιωπηλό.
Στο ψυγείο έχουν αρχίσει ήδη να μουχλιάζουν
τα τελευταία μας ψώνια ...
Κάποιο κομμάτι παρμεζάνας έχει περισσέψει
ξερό πια κι αυτό, μόνο για τρίψιμο κάνει,
αλλά, ποιος μαγειρεύει πια;
Ένα μισοάδειο μπουκάλι κρασί, πάνω στο τραπέζι
της κουζίνας, κοντεύει να γίνει ξύδι.
Τα τασάκια είναι όλα στιβαγμένα το ένα πάνω
στο άλλο, πλυμένα και καθαρά ...
Δεν χρησιμοποιούνται πια.
Η σιωπή απλώνει τον ιστό της μαζί με τις αράχνες,
στις μπαλκονόπορτες που έχουν να ανοίξουν από
τότε που έφυγες.
Ο κήπος είναι πάντα δροσερός και ευωδιάζει. Έτσι
μου λένε όσοι τυχαίνει να περνούν απ' έξω.
Ο κηπουρός πρέπει να έρχεται πάντα, δεν τον βλέπω
ποτέ,
ούτε κι εκείνος βλέπει σημάδι ζωής στο σπίτι.
Κι' όμως, μέσα είμαι!
Εδώ!
Ακόμα!
Στο μπάνιο, το μπουρνούζι μου, μιλάει στη μόνη
πετσέτα που υπάρχει στη πετσετοθήκη,
κάνουν το ένα παρέα στο άλλο.
Αυτά δεν αντέχουν να είναι μόνα τους ...
Το μαξιλάρι σου, το βράδυ, έρχεται κρυφά
προς τη μεριά μου,
να νοιώσει κι αυτό λίγο ανθρώπινο κεφάλι,
λίγη ανάσα ...
μαζεύει και κανένα στεγνωμένο δάκρυ
για να 'χει ανθρώπινη επαφή ...
Νομίζω σήμερα, είναι η μεγαλύτερη μέρα του χρόνου.
Ακούω μουσικές απέξω ...
Είναι η μέρα της μουσικής.
Στο σπίτι βασιλεύει απόλυτη ησυχία.
Δεν θέλω φασαρία εγώ,
Δεν θέλω κόσμο, ΄δεν θέλω ανθρώπους,
Ούτε άνθρωπο δικό μου.
Η σιωπή είναι μόνο σύντροφός μου.
Καλύτερα έτσι.
Πολύ καλύτερα ...
Φαντάσου πως,
σχεδόν κινδύνεψα να σ'αγαπήσω!

Τζούτζη Μαντζουράνη
από τη συλλογή Τα 24 γράμματα του αλφαβήτου, 2012

Δεν υπάρχουν σχόλια: