Ο Άγιος Βασίλης ήρθε απρόσμενα, μεσημεριάτικα, κι
απόμενες εσύ να ολοκληρώσεις το όνειρο και τη ζωή
Έλα, μου είπες τρυφερά να σου μιλήσω για τη
γομολάστιχα και το μολύβι, τους ήρωες και φύλακές μου
Χαμογέλασα
Έλα, μου είπες ψιθυριστά να σου μιλήσω για τα
παραμύθια και τις βασιλοπούλες μου
Δίστασα
Έλα, έλα, έλα μου είπες με λυγμό να σου μιλήσω για τους
δράκους και τις αστραπές που με κυνήγησαν
Κι έκανα το πρώτο αναποφάσιστο βήμα
Στάσου, στάσου, στάσου μου είπες ν' αγναντέψω τα
μάτια σου και τις ρυτίδες που τα φυλάνε
Άπλωσα τα χέρια να με κρατήσεις
Στάσου, στάσου μου φώναξες να μετρήσω τους
ρόζους που στα πλήγωσαν και τα γέρασαν
Σ' άρπαξα να σε φιλήσω
Στάσου, με πρόσταξες, τι κάνεις, κι έσπρωξες την
ψυχή και το διάβα της που περίσσευε
Τραβήχτηκα απόμερα κι έκανα πως σφύριζα
στη ζωή και το όνειρο που όνειρο θα έμενε μακριά σου
Εξαίσια η νύχτα και προβλέψιμη, τελεσίδικα χωρίς θαύματα.
Τριαντάφυλλος Η. Κωτόπουλος
από τη συλλογή Εδουάρδοι & Αλφρέδοι, 2012
Ενότητα : Των συνενόχων
Αναρτήσεις
9 σχόλια:
Ο Τριαντάφυλλος Η. Κωτόπουλος είναι Λέκτορας Ελληνικής Λογοτεχνίας στο Παιδαγωγικό Τμήμα Νηπιαγωγών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας. Είναι πτυχιούχος και διδάκτορας φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Το συγγραφικό του έργο και τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα αφορούν τη μελέτη και διδακτική της Λογοτεχνίας, της θεωρίας της Λογοτεχνίας και της Δημιουργικής Γραφής.
Ποιητικά βιβλία του:
- Πορτολάνος, 1999
- Εδουάρδοι & Αλφρέδοι, 2012
Πολύ όμορφο Τόλη μου. Αύριο θα το διαβάσω μαζί με τη Λυδία. Σου στείλαμε και σχετικό μηνυματάκι. Σ' ευχαριστούμε πολύ.
Χαίρομαι που σου άρεσε το ποίημα, Μαρία μου. Για να δούμε τι θα πει η Λυδία για την ιδιόμορφη γραφή του Τριαντάφυλλου.
Έλαβα το μήνυμά σας, με μάγεψε το αγγελούδι στη φωτογραφία και θα σας απαντήσω σε λίγο. Καλημέρα.
Εξαιρετικό το ποίημα που έκανες ανάρτηση..αυτό είναι!!να μπαίνει ο επισκέπτης σε ΄τέτοιο μπλόγκ σαν το δικό σου και να μαγεύεται απο ποίηση,ευαισθησία,ποιότητα,τέχνη!!
Σε ευχαριστώ θερμά για τα ευγενικά σου λόγια, Kate. Προσπαθούμε ειλικρινά με τα περιορισμένα μέσα και τον χρόνο που διαθέτουμε και με την όποια πρόσβαση έχουμε σε παλιά και νέα ποιήματα.
Όταν σ' ένα ποίημα αποκαλύπτεται μια καινούρια ή κρυμμένη ματιά στα πράγματα, τότε το ποίημα αυτό έχει λόγο να υπάρχει. Εν προκειμένω, η αθωότητα-δικαιολογημένη ή όχι- με την οποία αντιλαμβάνεται ο καθένας τον εαυτό του σε μια σχέση είναι ο παράδεισος που πολλές φορές μάς οδηγεί στην κόλαση του τελευταίου στίχου.Ή έστω στην έλλειψη προσδοκιών του θαύματος.
Κύριε Τόλη διάβασα τα τρία τελευταία ποιήματα. Αυτό το τελευταίο να πω την αλήθεια δεν το πολυκατάλαβα κι ας μου το εξήγησε η μαμά. Μου άρεσαν τα δυο προηγούμενα ιδίως αυτό με τους αριθμούς. Σκέφτηκα ότι τελικά μόλις κάποιος άνθρωπος χάσει κάτι πολύτιμο στη ζωή, τότε καταλαβαίνει την αξία του. Κι όπως λέει το ποίημα με μια λύπη αμέτρητη αποχαιρετάμε ό,τι αγαπάμε πολύ.
Η δεκάχρονη αναγνώστριά σας Λυδία (κόρη της `Ιζας)
Φίλε/η Smoke, μου αρέσουν τα σχόλιά σου και θέλω την παρουσία σου στο Λιβάδι, δεν είναι δυνατόν όμως να ενθαρρύνω την ανωνυμία. Τα δικά μου πλήρη στοιχεία είναι στη διάθεση του κάθε αναγνώστη και το ίδιο περιμένω από κάθε φίλο που σχολιάζει τα ποιήματα.
Γλυκύτατη Λυδία μου, σίγουρα είσαι η πιο μικρή και η πιο χαριτωμένη αναγνώστριά μας. Το ενδιαφέρον σου για την ποίηση είναι μια ελπίδα για το μέλλον και μας τιμά όλους.
Μάλιστα, τα χελιδονάκια και τα άλλα πετούμενα στο Λιβάδι με ειδοποίησαν ότι σε έχουν ανακηρύξει «επίτιμο ζουζούνι» της επικράτειάς τους. Είναι σπουδαίος τίτλος αυτός, πίστεψέ με.
Χαίρομαι που σου άρεσαν τα δύο ποιήματα. Δυστυχώς έτσι είναι τα πράγματα. Καταλαβαίνουμε πόσο πολύ αγαπάμε κάποιον μόνο όταν τον χάσουμε. Μερικές φορές αυτή η θλίψη είναι αφόρητη.
Μην στενοχωριέσαι όταν δεν καταλαβαίνεις κάποιο ποίημα. Αυτό συμβαίνει αρκετές φορές και σε μας τους μεγάλους. Είμαι βέβαιος ότι, όσο περισσότερο διαβάζεις καλή ποίηση, τόσο καλύτερα θα καταλαβαίνεις «τι θέλει να πει ο ποιητής». Καλή συνέχεια λοιπόν, Λυδία μου. Και ... μην βιαστείς να μεγαλώσεις.
Δημοσίευση σχολίου