Πέμπτη 28 Μαρτίου 2013

Το απτό (αντί προλόγου)






















Από κάποιο σημείο των ετών και μετά
δεν ενδιαφέρει πια το ηρωικό απόλυτο,
οι κομπασμοί και τ' αναμοκαμώματα των χρυσοθήρων,
οι συμβουλές κριτικών και μαγείρων
       και τα αισθητικά ιδανικά
       του συρμού, γιατί το τέλειο είναι ξυπόλυτο
κι η αγάπη απτή και κοντινή σε ατέλειες,
με ασύμμετρα φρύδια, με λαθάκια και αμέλειες,
ή απρόσβατη για το μάτι και ψυχρή στον καρπό
όταν στέκομαι κι ακουμπώ τις σκιές στο ποτάμι
ή λεία τη νύχτα όπως πέφτει στο τζάμι
και κυλά στο λευκό σκουριασμένο καπό.

Αλέξιος Μάινας
από τη συλλογή Το περιεχόμενο του υπολοίπου, 2011

3 σχόλια:

Poet είπε...

Ο Αλέξιος Μάινας έχει ελληνογερμανική καταγωγή. Γεννήθηκε το 1976 στην Αθήνα, όπου και μεγάλωσε.

Σπούδασε φιλοσοφία στη Βόννη, μελετά και παρουσιάζει το έργο Ελλήνων ποιητών στον γερμανόφωνο χώρο. Γράφει και μεταφράζει λογοτεχνία και στις δύο γλώσσες.
Η συλλογή Το περιεχόμενο του υπολοίπου είναι το πρώτο βιβλίο ποίησης που εκδίδει.

xromatisti είπε...

Χωρίς να μπορώ να το αιτιολογήσω λεκτικά, μέσα μου συμφωνώ απόλυτα με την άποψή του περί τελειότητας. Δεν θέλω η άποψή μου όμως αυτή να έχει να κάνει με το ότι μεγάλωσα...γιατί αν ειναι έτσι θα διαφωνήσω! ;)
Γεια σου Poet!

Poet είπε...

Όπως κι εγώ θα διαφωνήσω ότι μεγάλωσες. Νομίζω ότι τα χρώματά σου παραμένουν πάντοτε ανοιξιάτικα.

Τελικά, χρωματιστή μου, μπορούμε άνετα να συμφωνήσουμε με τον Αλέξιο χωρίς ιδιαίτερες αιτιολογήσεις. Απλώς να πούμε ότι λατρεύουμε τις ατέλειες της τέλειας γυναίκας (άντρα εσύ) που αγαπάμε.

Καλό Σαββατοκύριακο.