Τα εννιά παιδιά εφ' ενός ζυγού, στα άσπρα

Πρώτη η Σωτηρία, τα καινούργια της στηθάκια
Κάτω απ' την αφράτη μπλούζα με το κέντημα
Χαμογελάει δύσπιστα. (Θάνατος από σηψαιμία)
Μετά, ο Τάκης. Μικρός κύριος, με θερινό λευκό
Κοστούμι. Παντελονάκι ως τα γόνατα
Ανέκφραστος
(Θα ερωτευτεί την Κρέουσα, θ' αυτοκτονήσει)
Τρίτος ο Γιάννης. Με χωρίστρα
Βλοσυρός. (Θα τον χτυπήσει τρένο)
Πίσω του η Κατερίνα. (Εγκεφαλικό) Δαιμονική
Αγγελική, ωραία
Ύστερα η Χαρίκλεια. Η άσπρη της ποδιά ριχτή
Με τον νωμίτη και τις σούρες
Κρατά χαμηλωμένο το κεφάλι
(Ως το έσχατο γήρας λάθρα βιώσασα)

Έκτη με ύφος πεισμωμένο η Ηρώ
Κοιτάζει το φακό. (Κοιτάζω κι εγώ από μέσα
Κοιτάζουν και τ' άλλα, τα θνησιγενή)
Πίσω, κρατώντας τη από τη μέση, ο Λέανδρος
Με άσπρα ναυτικά. (Κι οι δυο τους
Βαφτισμένοι απ' τον Αλαφροϊσκιωτο
Ταμένοι σε πεζό βίο κι αναίτιο)

Προτελευταία, η Πηνελόπη, με κορδέλες
Κι ακκισμούς. Κανέναν δε θα περιμένει αυτή
Ξυφαίνοντας τις μέρες της
(Μετ από το γιο της θα πεθάνει - ουρία
Σαν από κοκεταρία, μην τη δει ατημέλητη)

Στην άκρη της ουράς, ο πιο μικρός. Κλαμένος
Με την ποδίτσα του και τις φουφούλες
(Αυτόν θα καταγγείλουν πατροκτόνο
Τα αδέρφια του.) Αυτός
Ο πιο μικρός - του 'τυχε ο κλήρος
Ο Νικοντίνος, βαφτισμένος απ' τον βασιλέα
Καμία μνεία άλλη. Χωρίς ίχνη

(Το εφτασφράγιστο το μυστικό
Στους τάφους τους)

Παυλίνα Παμπούδη
από τη συλλογή Το μοβ άλμπουμ, 2012
Ενότητα Β' Οι συγγενείς