Κάθε πρωί, στις εφτά παρά τέταρτο
Ξεκλειδώνω την πίσω πόρτα του παλιού κτηρίου
Ανοίγω τη νότια είσοδο
Ανάβω τα φώτα των δύο ορόφων
Ρυθμίζω τον θερμοστάτη
Ύστερα βγαίνω με πλαστικό γάντι φορεμένο στο δεξί χέρι
Μαζεύω τα πεταμένα μπουκάλια ρετσίνας από τον αυλόγυρο
Τα σκόρπια προφυλακτικά
Και τα περιτυλίγματα των σάντουιτς
Των βραδινών επιδρομέων
Διώχνω κάτι σκυλιά του δρόμου που βρήκαν κατάλυμα
Τρυπώνοντας από τη χαλασμένη περίφραξη
Βγάζω το λουκέτο από την κεντρική είσοδο
Και ετοιμάζομαι να υποδεχτώ
Την αθωότητα
Παναγιώτης Γούτας
από την ανέκδοτη συλλογή Πάλι διπλές ήφερα;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου