Παρασκευή 14 Δεκεμβρίου 2012

Ιωάννα των δώρων


Το ζεστό μπάνιο, τα καθαρά εσώρουχα,
η έκτακτη επανάληψη του θαύματος
που λέγεται κούπα στιγμιαίου με γάλα
και λέγεται μάτια τρυφερά που κοιτάζουν.
Αυτόν το Χειμώνα αναζητώ τα δυαράκι σου
μωρό μου, όταν τρέχω απ΄τη μια άκρη
της πόλης στην άλλη, φορτωμένος
της επαγγελματική μου samsonite.
Επιζητώ τη μέθη ΄των δακτύλων σου
στην ταλαιπωρημένη μου πλάτη, το ποδόλουτρο
και το ζεστό νερό που μου φέρνει δάκρυα
στα μάτια, τα γαλακτώματα και τα μυρωδικά.
Χαρίσου λοιπόν, σ' αυτό το κινητό λείψανο
της Αθήνας, που αντί για έρωτα
σου μιλάει για φιλμ και ποιήματα.

Σωτήρης Παστάκας
από το ποιητικό βιβλίο Ύποπτος φυγής, αυτο-ανθολόγηση
48 ποιημάτων (1980 - 2010), 2010 με μετάφραση στα
αγγλικά του Γιάννη Γκούμα

4 σχόλια:

Ioannis είπε...

"Το ζεστό μπάνιο, τα καθαρά εσώρουχα,η έκτακτη επανάληψη του θαύματος που λέγεται κούπα στιγμιαίου με γάλα και λέγεται μάτια τρυφερά που κοιτάζουν."

Θυμάμαι τον Σεφέρη που έλεγε κάποτε, ότι την ποίηση την χαρακτηρίζει η μελωδία. Τυπικό παράδειγμα ο περίφημος στίχος του Σολωμού "Έστησ΄ ο έρωτας χορό, με τον ξανθόν απρίλη..." Όπου, όχι μόνον μελωδία υπάρχει, αλλά χορός ολόκληρος!
Εν-υπάρχει μελωδία στα "ποιήματα" της τελευταίας σειράς αναρτήσεων; Μήπως εγώ δεν μπορώ να συντονιστώ στην συχνότητα τους; Ελπίζω πως ισχύει το τελευταίο...

Poet είπε...

Κι εγώ αποδίδω μεγάλη σημασία στη μελωδία, φίλε Ιωάννη. Και πιστεύω ότι στα ποιήματα του Σωτήρη Παστάκα «ενυπάρχει», όπως λες, ένας εσωτερικός ρυθμός που ελάχιστα απέχει από τη μελωδία. Αυτή μου την αίσθηση την ανέφερα μάλιστα στο πρώτο μου σχόλιο πριν μερικές μέρες.

Νομίζω ότι μάλλον δεν μπορείς να συντονιστείς στη συχνότητά τους, ίσως γιατί ο Παστάκας χρησιμποιεί μια κοινή, καθημερινή γλώσσα και δεν δίνει ιδιαίτερη σημασία στην εμφανή ποιητικότητα των στίχων του. Τελικά το γεγονός αυτό θα μπορούσε να προσμετρηθεί στα θετικά της ποίησής του.

Ανώνυμος είπε...

Εμένα μου αρέσει τόσο η γλύκα και η τρυφερότητα, που αποπνέει το ποίημα μέσα από τις καθημερινές του λέξεις, έχοντας τουλάχιστον έναν (τυχερό) αποδέκτη: την Ιωάννα του ποιητή.

κ.κ.

Poet είπε...

Πολύ σωστά, σχεδόν ανώνυμη κ.κ. Η Ιωάννα των δώρων ή η Ιωάννα ως δώρο. Θα διαφωνήσουμε (λέμε τώρα) μόνο ως προς τον τυχερό αποδέκτη. Αυτός είναι ο ίδιος ο ποιητής τόσο για τα δώρα της Ιωάννας όσο και για την Ιωάννα ως δώρο. Και ακόμη γιατί πρώτος απολαμβάνει το ποίημα που του δόθηκε (έστω και ως ψευδαίσθηση ότι το γράφει ο ίδιος).