Ο εαυτός μου, αυτός ο άγνωστος
αυτός που κολυμπάει σε μυστήρια νερά
σκαρφαλώνει, κατρακυλάει και ματώνει ...
Έχασε ακόμη μια χαρά
τις επιτυχίες του πια δεν απολαμβάνει
τις κακές στιγμές του μόνο αναλύει,
ξέχασε τις γλυκές αναμνήσεις
και σχέδια για το μέλλον
έχει καιρό να κάνει.
Ξαφνικά βελούδο άγγιξε
και μάντεψε τ' αγκάθια από κάτω.
Ήταν σα να 'ξερε
πως κι η αφή μπορεί να 'ναι απατηλή
ενώ η νύχτα πιο συχνά
ένα κλέφτη τώρα κρύβει
παρά ηδονικά μυστήρια.
Αλλά, να, που μια στάλα ευλογίας
σα να στάζει στην ψυχή:
βρήκε ο εαυτός μου
μια καινούρια δεξιοτεχνία
την προφητεία
κι ας προλέγει μόνο το τέλος
Κατερίνα Αγγελάκη - Ρουκ
δημοσιεύτηκε στο περ. Νέο Επίπεδο, τεύχ. 1, Μάιος 2012
2 σχόλια:
Kαλημέρα αγαπημένε μου Τόλη!Αγγίζει την ψυχή το ποίημα φίλε μου.
Χαίρομαι, Όλγα μου, επιπλέον και γιατί με το ποίημα αυτό ολοκληρώνεται το αφιέρωμα στην Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ. Καλή σου μέρα.
Δημοσίευση σχολίου