Τρίτη 13 Νοεμβρίου 2012

«και εγένετο φως»

(έργο του Ντίνου Παπασπύρου)

Χρόνια τώρα
ανασηκώνω τον πέπλο
του κόσμου.
Κατασκοπεύω
το μέσα της ζωής,
το διαφεύγον των ορίων.
Παρατηρώ πώς ξεδιπλώνεται
εν σιωπή
ο πόνος,
ο ιδιωτικός,
ο ένοχος,
ο απο-καλύπτων το διαφορετικό.
Η μοίρα του αποδιοπομπαίου
ενίοτε
αυτή, με θέλγει.
Το ομολογώ.
Σ' αυτήν προστρέχω
κάθε φορά που αποζητώ
την επαλήθευση της ρήσης
«και εγένετο φως».

Καλλιόπη Εξάρχου
από τη συλλογή Βιβλιάριο καταθέσεων, 2012

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Oι ωραίοι στίχοι ενδοσκόπησης και προβληματισμού με πάνε κατευθείαν σε άλλους στίχους: "Άστραψε φως και γνώρισε ο νιος τον εαυτό του" του Σολωμού.
(Καθένας ό,τι θέλει βλέπει κι ό,τι θέλει καταλαβαίνει, θα μου πείτε. Και θα έχετε δίκιο.)

Μου αρέσει. Αυτό και τίποτε άλλο.

κ.κ.

nameliart είπε...

Είναι ένα είδος «αυτο-καταδίκης» (που όμως την απολαμβάνεις κατά μία έννοια) να αναζητάς αέναα το πίσω απ’ τις γραμμές, το κάτω απ’ την επιδερμίδα, το έξω από τα τοποθετημένα όρια. Κι αυτό το:
Η μοίρα του αποδιοπομπαίου
ενίοτε
αυτή, με θέλγει.
Σε κάνει να ριγείς λίγο, αν είσαι ένας απ’ αυτούς τους εκούσιους «κατάδικους»…
Δεν ξέρω αν προσέγγισα σωστά, όμως ένιωσα να μου μιλούν κατ’ ευθείαν στη ψυχή αυτοί οι στίχοι

Poet είπε...

Θα έλεγα ότι ένα σκέτο «μ' αρέσει» είναι αρκετό σε κάθε περίπτωση, σχεδόν ανώνυμη φίλη μου κ.κ. Για να μην αρχίσουμε την ατέλειωτη ιστορία του «γιατί» που φυσικά διαφέρει από αναγνώστη σε αναγνώστη, αν υποτεθεί ότι το γνωρίζουν. Για να μην πούμε ότι οι επεξηγήσεις είναι συχνά σκέτη απογοήτευση. «Μ' αρέσει» λοιπόν και τίποτα άλλο.

Poet είπε...

Ορίστε το «μου αρέσει» με διαφορετική διατύπωση από το κορίτσι των χρωμάτων.

Μελίνα μου γλυκιά, ο κάθε ευαίσθητος άνθρωπος και σίγουρα ο κάθε καλλιτέχνης αισθάνεται εξόριστος, αποδιοπομπαίος, αποσυνάγωγος στη κοινωνία αυτή των βαρβάρων («τα χρόνια μου έζησα εξόριστος/ ένας μισοσβησμένος στίχος/ σ' αρχαία μετόπη της γενέθλιας πόλης»). Έχει βέβαια κι ένα στοιχείο ναρκισισμού αυτή εξορία.

Πάντως χαίρομαι πολύ που ταυτίζεσαι με την Καλλιόπη Εξάρχου. Έχει δημιουργηθεί εδώ μια εκλεκτή παρέα και αυτό ευχαριστεί κι εμένα ιδιαίτερα.