Από την κλειδαρότρυπα κρυφοκοιτάω τη ζωή
την κατασκοπεύω μήπως καταλάβω
πώς κερδίζει πάντα αυτή
ενώ χάνουμε όλοι εμείς.
Πώς οι αξίες γεννιούνται
κι επιβάλλονται πάνω σ' αυτό που πρώτο λιώνει:
το σώμα.
Πεθαίνω μες στο νου μου χωρίς ίχνος αρρώστιας
ζω χωρίς να χρειάζομαι ενθάρρυνση καμιά
ανασαίνω κι ας είμαι
σε κοντινή μακρινή απόσταση
απ' ό,τι ζεστό αγγίζεται, φλογίζει ...
Αναρωτιέμαι τι άλλους συνδυσμούς
θα εφεύρει η ζωή
ανάμεσα στο τραύμα της οριστικής εξαφάνισης
και το θαύμα της καθημερινής αθανασίας.
Χρωστάω τη σοφία μου στο φόβο,
πέταλα, αναστεναγμούς, αποχρώσεις
τα πετάω.
Χώμα, αέρα, ρίζες κρατάω,
να φεύγουν τα περιττά λέω
να μπω στον ουρανό του τίποτα
με ελάχιστα.
Κατερίνα Αγγελάκη - Ρουκ
από τη συλλογή Στον ουρανό του τίποτα
με ελάχιστα, 2005
δημοσιεύτηκε στο περ. Νέο Επίπεδο, τεύχ. 1, Μάιος 2012
Αναρτήσεις
6 σχόλια:
Kαι μόνο αυτό το ποίημα να είχε γράψει η αγαπημένη ποιήτρια,
θα ήταν αρκετό, ώστε να τη θεωρώ σπουδαία,
σύμφωνα πάντα με το προσωπικό μου γούστο.
Εικόνες, λέξεις, σκέψεις, στίχοι,
που το νόημά τους κάτω (και πάνω και πέρα) από τις γραμμές
καλύπτουν την ανάγκη μου για αυτού του είδους την ποίηση:
Ποίηση υπαρξιακή.
(-Δεν σε βλέπω καλά απόψε; Τι έχεις;
-Έχω ύπαρξη.
Ν. ΚΑΡΟΥΖΟΣ)
Για μένα το συγκεκριμένο υπέροχο ποίημα (κυρίως)
ε ί ν α ι η Αγγελάκη-Ρουρκ, ως κόσμος,
πάντα σύμφωνος με τα δικά σας λόγια, O Poet! My Poet!
"κόσμος παράξενος και μαγικός,
ανεξιχνίαστος στο φως και το σκοτάδι του.
κόσμος εκστατικός, στο ελάχιστό του απέραντος",
http://www.youtube.com/watch?v=KWd0_uMN_xc&noredirect=1
κ.κ.
Αγαπημένο μου ποίημα, Τόλη μου!Φιλί και χαμόγελο σου στέλνει η Ουρανολγίτσα!
Μα τί λόγια να βρει κανείς να βάλει αντίκρυ σ' αυτά τα λόγια;;
και πώς αλλιώς θα μπορούσε να μπει κανείς καλύτερα "στον ουρανό του τίποτα";
Υπέροχη!!
Από τις ξεχωριστές ποιήτριες..
κι εξαιρετική επιλογή αγαπητέ μας ποιητή!
Καλό βραδάκι:)
Περίπου ανώνυμη κ.κ., έχεις επάξια κατακτήσει τη θέση του επίσημου σχολιαστή των ποιημάτων που αναρτώ στο Λιβάδι. Και διερωτώμαι πού κρυβόσουν τόσον καιρό.
Χωρίς βέβαια να συμφωνώ απόλυτα μαζί σου στα χίλια χρώματα και αρώματα της ποίησης, θαυμάζω τις γνώσεις σου, την ιδιαίτερη ευαισθησία σου και τις εύστοχες επισημάνσεις σου.
Περίπου ανώνυμη και περίπου ιδανική αναγνώστρια της ποίησης, καλό ξημέρωμα.
Η Ουρανία και η Άστρια, τυχαίο αλλά τόσο ταιριαστό ζευγάρι φίλων!!
Χαίρομαι που το ποίημα αυτό είναι ένα από τα αγαπημένα σου, Όλγα μου. Φιλί κι από μένα. Καλό ξημέρωμα.
Χαίρομαι που συμφωνείς με την επιλογή μου, Άστρια. Και πώς να φέρω την παραμικρή αντίρρηση σε σένα με τις ελάχιστες περί ουρανού γνώσεις ενός γήινου;
Σε ευχαριστώ, καλό ξημέρωμα, γλυκιά μου.
Δημοσίευση σχολίου