«Κι αν τώρα πέθαινα» είπε αυτός
«δεν θα 'νιωθα ποτέ πιο ζωντανός»
Τα πόδια τους βαθιά στο Λιβυκό
αρχές χειμώνα καλοκαίρι
ήλιος με ξανθές βεντάλιες βλεφαρίδες
τους δρόσιζε στον ουρανό
μια γριούλα τους φίλεψε ρακή
η δική της είχε μέσα ροδόνερο και μέλι
«για να γλυκαθείς« της είπε
και γέλασε ένα γέλιο χωρίς δόντια
Γιατί το τέλος είναι πάντοτε κρυμμένο
στη ίδια του την τελειότητα
Χλόη Κουτσουμπέλη
από τη συλλογή Στον αρχαίο κόσμο
βραδιάζει πια νωρίς, 2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου