Πώς να σε πω σκοτάδι ή φως
κάλεσμα τ' ουρανού ή άβυσσο.
Σαν το κερί που ανοίγει δρόμο για τη θάλασσα.
Μέσα απ' τα εμπόδια και τους φράχτες.
Και σαν τη σκόνη που ταξιδεύει αθέατη
σε μια του ήλιου ακτίνα.
Πώς να σε πω ζωή ή θάνατο
πνεύμα αγαθό ή δαίμονα.
Έρχεσαι από το συνωστισμό και φτάνεις πρώτος
φεύγεις και μένει ο ίσκιος σου
σιωπάς κι η μουσική σου δυναμώνει.
Άπιαστο όνειρο πλάσμα ασυνήθιστο.
Πώς να σε πω δικό μου ή ξένο.
Έλλη Γιαννοπούλου
από τη συλλογή Το δίκιο των εντόμων, 1983
Συγκεντρωτική έκδοση Ποιήματα, 2011
2 σχόλια:
..."φεύγεις και μένει ο ίσκιος σου
σιωπάς κι η μουσική σου δυναμώνε"...
Πολύ καλό!
Χαίρομαι που σου αρέσει. Θα ακολουθήσουν μερικά ακόμη της Έλλης Γιαννοπούλου.
Δημοσίευση σχολίου