Πέμπτη 26 Απριλίου 2012

Επιφάνειες

(photo by Julia Fortouni)


Πόσο βαραίνει μια ζωή;
Πόσο αντηχεί μια μέρα;
Πόσο μακριά απλώνονται
τα δευτερόλεπτά της;
Ω! κύματα του νεκρού νερού
και μάτια πεθαμένα,
πόσο βαθιά είναι η ζωή
στην επιφάνειά της;

Βασίλης Κουστούδας
από τη συλλογή Κύματα του νεκρού νερού, 2007

4 σχόλια:

Μαρία Δριμή είπε...

Άκρως γοητευτική μέσα στην απαισιοδοξία της η ποιητική ματιά του Βασίλη. Καλησπέρα, Τόλη μου!

Poet είπε...

Διερωτώμαι σε ποιο βαθμό τον έχουν επηρεάσει οι σπουδές του στη Βιολογία, Μαρία μου. Είναι πάντως πολύ ενδιαφέρον να ανακαλύπτεις ποιητές που βλέπουν τα πράγματα κάπως διαφορετικά στο απέραντο μωσαϊκό της ποίησης. Καλό βράδυ.

evi είπε...

ποιηματα που βοηθουν να βλεπω μεσα απ αλλη οπτικη γωνια ... ερωτηματα που με βασανιζουν..

καλη συνεχεια αγαπητε Τολη. φιλια..

Poet είπε...

Μη βασανίζεσαι τόσο πολύ, Εύη μου, άνοιξη είναι. Κατ' εξοχήν η εποχή της χαράς της ζωής.

Συνεχίζουμε τώρα με έναν άλλο εντελώς διαφορετικό ποιητή, τον Στέλιο Μαφρέδα.