Καθ' οδόν

("Ιδιωτική Οδός", έργο της Παυλίνας Παμπούδη)

- Τι βλέπεις πέρα;
Ρώτησε η μέρα τον αέρα

- Αδειάζει το τοπίο
Ο δρόμος κουλουριάζεται
Βυθίζεται η πόλη
Αυτό το δέντρο θα γίνει φωτιά
Αυτός ο ουρανός νερό
Τα άλλα προς τα πίσω
Ήδη ένα βουναλάκι σκόνης

- Είναι αδιέξοδο; Ρωτήσανε οι μπότες

- Όχι ακόμα είπε ο τοίχος ανεβαίνοντας

- Να προχωρήσω είπα τότε ακολουθώντας με

(Χαμογελούσα

Κάποιος που είχα υπάρξει αμερόληπτος)

Ποιος;

To δέντρο που θα γίνει φωτιά
Ο ουρανός που θα γίνει νερό
Η μέρα που θα γίνει αέρας

(Έτσι προχώρησα ευθεία
Κυκλικά
Επαναφέροντας το δρόμο

Στροφή
Κι άλλη στροφή
Κι άλλη
Ανάποδη

Ξετυλιγόμουν
Τυλιγόμουν
Στις τριόδους
Στα σύνορα ύπνου / εμπόλεμων περιοχών)


(Κάποια στιγμή
Σταμάτησα
Κάθησα κι έγραψα
Τι;

Tότε
με συριγμό οξύ
Άρχισε να φυτρώνει δύσκολα
Από τα έγκατα του νου
Μια σκάλα διακεκομμένη

Πότε μαρμάρινη
Πότε λουστραρισμένο ξύλο
Πότε σιδερένια

Στριφογυρνώντας
Ολοένα
Ψήλωνε
Πέτρες εκσφενδονίζοντας τριγύρω
Σκοτάδια
Κρέας
Διαλόγους
Υλικά μυθιστορήματος

Με εκτινάξεις
Ολοένα
Ψήλωνε)

- Σκάλα
Πού οδηγείς;
- Δεν οδηγώ
Μόνο ανεβαίνω

- Α τι ελευθερία

(Έγραφα
Ανέβαινα μαζί
Ανέβαινα

Τώρα
Εμβολίζαμε
Μια κατοικία στον αέρα
Ευρύχωρη
Χωρίς σκεπή και πάτωμα

Μονάχα
Μια λεπτή μεσοτοιχία προς την άβυσσο

Όλο παράθυρα
Με θέα χθεσινή)

Παυλίνα Παμπούδη
από το ποιητικό βιβλίο Το σπίτι στους 40 δρόμους, 2011