Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου 2012

Ο δρόμος για το ανέφικτο

(Escape Painting - Escape Fine Art Print - Gina De Gorna)
Άνοιξα την πόρτα και βρέθηκα στη σιωπή
οχυρωμένη στο φως
ελαφρύτερη απ' το τίποτα
η ακαθόριστη πτήση των σινιάλων
γιατί όταν ερχόταν ο λόγος
ήμουν αλλού
η μνήμη σ' άλλες απόκρημνες διαστάσεις.
Δέντρο γερμένο στο κενό
γερασμένη ανάμνηση στον άνεμο
οι άνθρωποι
μα πιο πολύ
ο απελπισμένος έρωτας του ανέφικτου
ιερογλυφικά
κυοφορούμενου πεπρωμένου
ο ανθός μιας πληγής στο σύμπαν
μες στα βιβλία ο ουρανός ολοένα χαμηλώνει
κατά πού πέφτει η αγάπη ...
Ώρες ολόκληρες τις προφητείες μιας άνοιξης
πέρασα ξοδεύοντας
να βρω τις μυστικές λέξεις
το δρόμο για το πέραν.

Τώρα έχω να διασχίσω
μια παλίρροια φωτός
και νεύματα αποχαιρετισμού.

Βασίλης Φαϊτάς
από τη συλλογή Συνάντηση με το σύμπαν, 2011

5 σχόλια:

ξωτικό είπε...

Mα πόσο όμοφα ξεκινάει ο μήνας!!
Πρώτα σε βρίσκω στην αυλή μου να γουργουρίζεις βελούδινα , κι'ύστερα εδώ με δυο ΥΠΕΡΟΧΑ ποιήματα ,που μου ταιριάζουν τόσο μα τόσο ,που δεν ξέρω ποιό στίχο να πρωτοσημειώσω !!
Φεύγω ακόμα πιο "οχυρωμένη στο φώς"

Poet είπε...

Βέβαια, βέβαια, κάπου στον δρόμο για το ανέφικτο βρίσκεται και το ξωτικό. Ταιριάζετε. Στο φως, στο μυστήριο, στην τρέλα, στο εξωγήινο ταξίδι σας.

Οι στίχοι λοιπόν καταχωρούνται σε μυστικά τετράδια και πράγματι ωραία αρχίζει ο μήνας.

Poet είπε...

Ο πίνακας ταιριάζει με το ποίημα με τρόπο εκπληκτικό. Μπράβο, Τζούλια.

Τζούλια Φορτούνη είπε...

Τόλη μου αναζητώντας τον πίνακα ή την εικόνα του ποιήματος έχω εκφράσει όλη μου την σχέση με το ποίημα... Το έχω νιώσει και έχω κάνει ήδη τις διαδρομές του προς το ανέφικτο... Μαζί του πορεύομαι στο φως...

Poet είπε...

Χαίρομαι πολύ, Τζούλια μου, γι' αυτή τη συγκλονιστική και, πιστεύω, λυτρωτική εμπειρία.