(Vincent van Gogh, The Starry Night, Oil on canvas, 73.7 x 92.1 cm, The Museum of Modern Art, για ένα επικό ταξίδι
ένα υγρό θρόισμα
στο απρόσιτο γαλάζιο
τις νύχτες κυματισμοί θλίψης
μ' ανασηκώνουν στα χείλη της παλίρροιας.
Πάντα ήμουν παντού
κι όταν οι κερασιές ανθίζαν
το τέλος των δρόμων μου έγνεφε
με αδιόρατα σινιάλα
τραυματισμένες νότες
στα φθινοπωρινά βλέμματα των γυναικών.
Πάντα ήμουν εκεί
στα κύτταρα της νιότης
του γητευτή του χάους,
κάπου βαθιά στους θορύβους της άνοιξης
ξεχασμένη από χρόνια η αγάπη
ίσως ξαναγυρίσω
πάνω στη ραγισμένη ηχώ μια χορδής
από ένα λάθος του χρόνου.
Η ψυχή ανήκει στα χελιδόνια και στους χαρταετούς.
Βασίλης Φαϊτάς
από τη συλλογή Συνάντηση με το σύμπαν, 2011
Αναρτήσεις
3 σχόλια:
Συνεχίζουμε την ανθολόγηση του Βασίλη Φαϊτά από τη νέα συλλογή του. Τα ήδη δημοσιευμένα ποιήματα, Το λίκνο και Ιστορία χωρίς τέλος, ανήκουν στη Συνάντηση με το σύμπαν.
Βιογραφικό σημείωμα του ποιητή υπάρχει στα σχόλια μιας παλιότερης ανάρτησης και σας δίνει την ευκαιρία να διαβάσετε τα προηγούμενα ποιήματά του.
και φυσικά η ψυχή ανήκει στα χελιδόνια και στους χαρταετούς... στον ουρανό και στους "θορύβους της άνοιξης" που καταφτάνει ανύποπτη (ευτυχώς!) Μια ονειρική διαδρομή είναι τούτο το ποίημα του Βασίλη Φαϊτά, ένα μονοπάτι στην ουτοπία του λιβαδιού μας... Καλό μήνα εύχομαι σε όλους!
Η ψυχή ανήκει στα χελιδόνια, στους χαρταετούς και στους ανοιξιάτικους ... αρκούδους που σύντομα θα ξυπνήσουν στο Λιβάδι.
Μου αρέσουν οι ονειρικές διαδρομές, τα μονοπάτια προς την ουτοπία, ο Βασίλης Φαϊτάς και η mauve. Καλό μήνα σε όλους.
Δημοσίευση σχολίου