Ωσάν σκιά κι ωσάν ανάμνηση,
πρόσωπο ιδωμένο κάποτε στον καθρέφτη
Τι έμεινε δικό σου, τι έμεινε δικό σου;
θυμήσου, όταν περνούσες, τον Άγγελο
γιασεμί μου, σου έλεγε, μέθη μες στον αγέρα μου
Αγάπησέ με
Περνάει τώρα πουλί, σε περγελάει
τι τιού τίου, τι τιού τίου, τι έμεινε
δικό σου, τι έμεινε δικό σου;
Πληγή έχει μείνει στοιχειωμένη,
βάλσαμε δεν την κλείνει
νεράκι δεν την πλένει
λήθη δεν τη στεγνώνει
Μαρία Καραγιάννη
από τη συλλογή Ο γυρολόγος της ερήμου, 2010
Ποιήματα (1989-1992, 1998-2007)
ενότητα Και πράγματα λησμονημένα
1 σχόλιο:
Εκπληκτική επιλογή πίνακα, Τζούλια μου.
Δημοσίευση σχολίου