Σώπασαν καθώς σηκώνεται να χορέψει.
Αέρινη, μ' ένα πέπλο καλυμμένη
χλωμή μα οικεία σαν αδερφή, σαν κατάρα.
Προχωρά προς το κέντρο κι αυτοί αγωνιούν.
Το πέπλο κεντημένο μ' αναμνήσεις
ίσα που καλύπτει τη λευκή σάρκα
νοτισμένη ως την κρατά
μες στην εικόνων, που τους απλώνει, χορογραφία.
Κι αυτά τα δάκρυα, νήμα
στο Μινώταυρο του πάθους. Να τη βρει
στο λαβύρινθο των βημάτων της
πριν ο χορός πεθάνει. Πριν να 'ναι αργά.
Σαν αερικό πλέει, ρούχα όλα αλλάζει
πάνω στην κίνησή της μεταμορφώνεται.
Στα μάτια του καθενός αλλιώς
κι όλοι να σιωπούν, να κοιτούν.
Την Θλίψη που τόσο ακόρεστα μπροστά τους ξεδιπλώνεται.
Γιώργος Χ. Στεργιόπουλος
από τη συλλογή Η Διάβολος, 2011
Αναρτήσεις
6 σχόλια:
Πολλές εγκάρδιες ευχές για μια καλή και δημιουργική χρονιά
και χιλιάδες χαρούμενα ευχαριστώ για το υπέροχο πρωτοχρονιάτικο δώρο που έλαβα!
Το ποίημα «Θλίψη» είναι μια αλληλουχία ζωγραφικών εικόνων!
Η μελαγχολία που μεταφέρει είναι γλυκειά, λυρική και εικαστική μαζί…
Μου άρεσε πολύ!
Άφησα να πω τις ευχές μου σε αυτό το ποίημα ως αντίβαρο στη θλίψη που τόσο περίτεχνα ξεδιπλώθηκε, αχώριστη σύντροφος των δημιουργών.
Καλή χρονιά Τόλη μου, ας είναι μια χρονιά αναγέννησης ατομικής και κυρίως συλλογικής!
Όμορφο βραδάκι εύχομαι:-)
Μελίνα μου, στο διαδίκτυο υπάρχουν τα ψευδώνυμα, στα παραμύθια οι αναγραμματισμοί. Η αλήθεια όμως των ιστολογίων και των βιβλίων είναι ολοφάνερη. Και η δική σου αλήθεια είναι πολύχρωμη και μερικές φορές μαγευτική.
Χαίρομαι που σου άρεσε το ποίημα του Γιώργου Χ. Στεργιόπουλου. Και χαίρομαι ακόμη που ερμηνεύεις εικαστικά την ποίηση, αδελφή της ζωγραφικής.
Καλή χρονιά, γλυκειά μου. Με μικρή μόνο δόση μελαγχολίας.
Πράγματι αχώριστη σύντροφος των δημιουργών η θλίψη, Μαρία μου. Και ιδιαίτερα ευπρόσδεκτο αντίβαρο οι ευχές σου.
Να ξαναγεννηθούμε ζητάω κι εγώ, κατά σύμπτωση, σε ένα ποίημά μου που είναι αναρτημένο στο facebook. Λες να είναι το 2012 έτος αναβίωσης των αξιών σε μια κοινωνία βουτηγμένη στη διαφθορά;
Καλό βράδυ των Φώτων.
"Αχώριστη σύντροφος των δημιουργών η θλίψη", πόσο δίκιο μπορεί να κρύβει μια τόσο μικρή πρόταση..
Χαίρομαι που σας άρεσε.
Φιλικά,
Γ.Σ.
Κι εγώ χαίρομαι για τις κοινές ποιητικές διαπιστώσεις. Κατά σύμπτωση και πάλι, στο διπλανό ιστολόγιο, Ο πλοηγός του απείρου, είναι αυτές τις μέρες αναρτημένο ένα μικρό ποίημά μου/ορισμός για την ποίηση :
«Η θλίψη από την παιδική καρδιά του κόσμου, μια θλίψη τελεσίδικη μέσα στο φως».
Καλό βράδυ.
Δημοσίευση σχολίου