(έργο του Ντίνου Παπασπύρου)Κάθε μέρα σε ρώταγε ο φύλακας «Τι θέλεις;» κι’ εσύ αποκρινόσουν «Ήρθα να δω τους άρχοντες» κι’ εκείνος έλεγε «Κανείς δεν επιτρέπεται να δει τους άρχοντες» κι’ εσύ του απαντούσες «Κάποια μέρα, κάποια μέρα θα ξεσπάσει η επανάσταση και τότε αυτό το κάστρο θα γκρεμιστεί συθέμελα και οι άρχοντες που πίνουν το αίμα μας τόσα χρόνια θα πληρώσουν για όσα μας έκαναν» και ο φύλακας γέλαγε, και σε χτύπαγε φιλικά στην πλάτη και σούλεγε «Αύριο πάλι, αύριο πάλι θα τα ξαναπούμε».
Χτες το βράδυ, αποκαμωμένος, κοιμήθηκες στα σκαλοπάτια του μεγάλου πύργου.
Το πρωί σηκώθηκες, τεντώθηκες, και χτύπησες την πόρτα.
«Τι θέλεις;» σε ρώτησε ο φύλακας κι’ εσύ «Ήρθα να δω τους άρχοντες» του αποκρίθηκες. «Δεν υπάρχουν άρχοντες» απάντησε ο φύλακας κι’ εσύ απορημένος «Τι εννοείς;» τον ρώτησες.
Ο φύλακας σε κοίταξε θλιμμένα. «Η επανάσταση έγινε χτες το βράδυ», είπε. «Την έχασες επειδή κοιμόσουν. Τώρα δεν υπάρχουν πια άρχοντες. Τώρα είμαστε όλοι ίσοι και ελεύθεροι».
«Τότε...μπορώ να μπω;» ρώτησες διστακτικά.
«Όχι», σου απάντησε. «Είμαι τώρα ο Φύλακας της Επανάστασης. Και η επανάσταση κινδυνεύει από κάτι ανθρώπους σαν εσένα».
Γιώργος Νικολόπουλος
από την ανέκδοτη συλλογή ΣτρατοΣφαίρες
Αναρτήσεις
12 σχόλια:
Όμορφο, συμβολικό και με την αίσθηση μιας πραγματικότητας και μιας απογοήτευσης για την επανάσταση - που κατάντησε ένα όνειρο, μια βολεμένη και ευφυής δικαιολογία - όπως έλεγε και ο Νικόλας...
Την καλησπέρα μου
Οι επαναστάσεις έρχονται και παρέρχονται, οι εξουσίες μένουν.
Καλό βράδυ.
Σας αφιερώνω λοιπόν, Χρήστο και Ντίνο, το πιο μικρό μου ποίημα (δημοσιεύτηκε στη Νέα Πορεία το 2003):
εξουσία
ένας εφιάλτης που δραπέτευσε από τα μουσεία φρίκης του μέλλοντος
Θαυμάσια έδεσε με όλα Τόλη.
Να προσθέσω, η ζωγραφιά δείχνει την είσοδο του περιβόητου κάτεργου Γεντί Κουλέ στην Πάνω Πόλη. Έκλεισε το 1989 όταν οι φυλακές μεταφέρθηκαν στα Διαβατά. Ο χώρος σήμερα είναι επισκέψιμος και αξίζει να πάει κανείς να τον δει. Τον έχω επισκεφθεί πολλές φορές. Επειδή είχα μια εμπειρία σε ηλικία δέκα χρονών όταν πηγαίναμε με τη μητέρα και επισκεπτόμασταν έναν έγκλειστο συγγενή της, μετά τον εμφύλιο, όταν για πρώτη φορά επισκέφθηκα τον χώρο πάγωσα στην κυριολεξία. Βγαίνοντας έγραψα στο βιβλίο επισκεπτών που υπάρχει στο κεφαλόσκαλο: "Φίλε, οσμίσου κάθε γωνιάς το δάκρυ και το αίμα καθώς περιδιαβαίνεις αυτόν τον χώρο του μαρτυρίου". Μετά καιρό έγραψα το μικρό πεζό "Προς Επταπύργιον", που περιλαμβάνεται στο δεύτερο λογοτεχνικό μου βιβλίο και φαίνεται το εξώφυλλο του στο blog μου.
Καληνύχτα.
τελικά τα πολύ μικρά καταφέρνουν να είναι και πολύ δυνατά!
ευχαριστούμε για την αφιέρωση.
Εμένα μου την έχεις διηγηθεί τη δραματική αυτή ιστορία, Ντίνο μου, καιρός όμως να τη μάθουν κι οι άλλοι. Έχω διαβάσει φυσικά και το πεζογράφημά σου. Τόπος μαρτυρίου, τι άλλο να πει κανείς;
Όταν το καταφέρνουν, Χρήστο μου. Κατά τη γνώμη μου, πρόκειται για το πιο δύσκολο είδος ποίησης καθώς ο ποιητής αποπειράται να ορίσει κάτι ή να δώσει το απόσταγμα ενός μεγαλύτερου ποιήματος.
Έχω γράψει τέσσερα μόνο παρόμοια πολύ μικρά ποιήματα που σκοπεύω να αναρτήσω στον Πλοηγό το επόμενο διάστημα.
Δεν είναι μόνο που διάβασα ένα πολύ ιδιαίτερο ποίημα,
που μου θύμισε τα διδακτικά "παραμύθια" του παππού μου, που πολύ τα νοσταλγώ και πολύ λυπάμαι που δεν τα κατέγραψα,
είναι και που μπαίνοντας στα σχόλια βρήκα
έναν πολύ ενδιαφέροντα διάλογο,
έναν καθηλωτικό ορισμό της εξουσίας (τον κρατάω)
και, μέσα από την ιστορία του Ντίνου,
μια ακόμη διαπίστωση για το πώς βγαίνουν οι πίνακες που μιλούν στον θεατή..
Πολύ πλούσια η σημερινή συγκομιδή μου!!
Ευχαριστώ και καλή εβδομάδα σε όλους!
Πολύ πλούσιο και το σχόλιό σου, Μελίνα των χρωμάτων. Ευεργετικό.
Καλή εβδομάδα, γλυκιά μου.
Εξαιρετικό και πολύ επίκαιρο, πάντα επίκαιρο!!!!!
Και για τον πίνακα του Ντίνου τον θαυμασμό μου και για την "εξουσία" σου Τόλη μου.. πολύ πλούσια φεύγω σήμερα από εδώ.
Την καλημέρα μου σε όλους!!!
Συμφωνώ μαζί σου, Μαρία του Αιγαίου, ότι το ποίημα αυτό του Γιώργου είναι πολύ επίκαιρο. Μετά τους εκπρόσωπους της θρησκοληψίας, τώρα μας υπόσχονται τον παράδεισο οι εκπρόσωποι του σταλινισμού. Παράδεισος με το ζόρι.
Επειδή αισθάνομαι φτωχός, θα περάσω σύντομα μια βόλτα από τη γειτονιά σου για να χαρώ κι εγώ τα πλούτη σου.
Καλή σου μέρα, Μαρία μου.
Δημοσίευση σχολίου