Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2011

Κυριακή

Με την καλημέρα
ξυπνά η αγωνία
του επερχόμενου.

Μετά μερώνεις
η μέρα είναι δωρεάν
μια μικρή ανησυχία
μη βαρεθούμε.

Κατρακυλάν οι ώρες
με το φως
απ' τα μεγάλα παράθυρα
σκαρφαλώνουν οι ώρες
στα ψηλά ταβάνια
όλα τα τέρμινα
άσαρκα έντομα
με κεραίες φωτός
έρχεται νύχτα.

Η Κυριακή λυγίζει
όλα χάρη
μεταξύ του απρόσμενου
και του αναμενόμενου

γοητευτικά ανυπόστατη

6/3/10
Κατερίνα Κούσουλα
από τη συλλογή Ο μέγας απών, 2010

8 σχόλια:

pandora είπε...

πολύ όμορφο... μου θύμισε ένα τραγούδι των κατσιμίχα για τις κυριακές...

ξωτικό είπε...

"Xειμωνιάτικες" "Κυριακές" σε "παλιά σπίτια" !!

Σοβαρή αιτία αισιοδοξίας η ύπαρξη της ποιήτριας τούτες τις μέρες της "ώριμης απόγνωσης"


Φιλί στο Σαββατόβραδο !!!

Άστρια είπε...

Μια Κυριακή που για μια μέρα ζεί, αναπνέει, αισθάνεται..μέχρι που λυγίζει όταν κατρακυλούν και σκαρφαλώνουν οι ώρες στα ψηλά ταβάνια..
Όμορφο..

αγαπητέ poet, καλό βράδυ

Poet είπε...

H Κυριακή της Κατερίνας Κούσουλα προσέλκυσε το κορίτσι της μουσικής, το φεγγαρόλουστο ξωτικό και το κορίτσι του διαστήματος. Εκπληκτικός συνδυασμός! Και είναι ακόμη Σάββατο.

Φυσικά τραγούδι θα σου θύμιζε το ποίημα, Πανδώρα μου. Αφού σου άρεσε. Όπως κι εμένα.

Poet είπε...

Xαίρομαι που βρίσκεις πηγές αισιοδοξίας, καλό μου ξωτικό, όταν η χώρα ολόκληρη είναι βυθισμένη στη μαυρίλα. Εγώ συμφωνώ μαζί σου. Και στην «ώριμη απόγνωση», η ποίηση είναι ακαταμάχητη.

Και από πάνω ... φιλί το Σαββατόβραδο!! Μου θύμισες τα εφηβικά μου χρόνια.

Poet είπε...

Ομολογώ, Άστριά μου, ότι εγώ δεν χωνεύω τις Κυριακές. Τις βρίσκω καταθλιπτικές και καταναγκαστικά εορταστικές.

Μου αρέσεις όμως εσύ, μου αρέσει το ποίημα της Κατερίνας. Έτσι μπορούμε γαλήνια να περιμένουμε να ξημερώσει η αυριανή μέρα.

Καλό βράδυ (για να γίνεσαι λαμπερά ορατή στο διάστημα).

55fm είπε...

...όλα χάρη
μεταξύ του απρόσμενου
και του αναμενόμενου...
Πανέμορφο Τόλη μου!
Καλή βδομάδα με δύναμη!

Poet είπε...

Καλή εβδομάδα και καλό μήνα, Όλγα-Ουρανία μου, πάντα με δύναμη. Τώρα που έκλεισες τον κύκλο των υπερβατικών (φυσικά γυναικείων) πλασμάτων, μπορούμε να προχωρήσουμε στο επόμενο ποίημα της Κατερίνας.