Πέμπτη 8 Σεπτεμβρίου 2011

Άνω Πόλη

(από την Άνω Πόλη: έργο του Ντίνου Παπασπύρου)
στον Στέλιο Δημόπουλο

Το παντοπωλείο μου σε καλντερίμι.
Μια βρύση και δίπλα ο πλάτανος.
Η καρέκλα μου έξω από την πόρτα.
Κανείς δεν περνάει από τον δρόμο.
Φυσάει ένα απαλό αεράκι.
Κάτι βαθιά μέσα μου τρέμει.

Θεοφάνης Χ. Ζβες
από τη συλλογή Ποιήματα, 2011

12 σχόλια:

nameliart είπε...

Τι νοσταλγική σύνθεση!
Η μαγική ζωγραφιά του Ντίνου, μαζί μ’ αυτό το τόσο τρυφερό 6στιχο ακουμπούν τη καρδιά!

Poet είπε...

Θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου, Μελίνα μου. Η μαγική ζωγραφιά του Ντίνου βρίσκεται από χρόνια κρεμασμένη στο καθιστικό μας και το τόσο τρυφερό 6στιχο του Φάνη μου είχε αρέσει με την πρώτη ματιά πριν εκδοθεί το βιβλίο. Νομίζω ότι ο συνδυασμός τους είναι αρμονικός.

Α. Δ.Ε. ΒΑΛΜΑΣ είπε...

Τόλη μου καλησπέρα. Χαίρομαι που σε συναντώ πάλι στο λιβάδι μας.

Ποιός μπορεί να διαφωνήσει για αυτήν την πολύ όμορφη σύνθεση;;;

Φυσικά ο Ντίνος είναι για ακόμη μια φορά εξαιρετικός.

Poet είπε...

Γειά σου, Τάσο. Κι εγώ χαίρομαι που σε ξαναβλέπω εδώ και ελπίζω να είσαι καλά αυτή τη δύσκολη εποχή.

Έγιναν κάποιες επαφές για την επαναλειτουργία της Λέσχης Ανάγνωσης. Να δούμε.

Stella Georgiadou είπε...

Από τα πιο όμορφα ποιήματα της τελευταίας συλλογής του Θεοφάνη, που κορυφώνει έξοχα στον τελευταίο στίχο!
Ταίριασμα όμορφο με τον πίνακα του Ντίνου στα ζεστά φθινοπωρινά χρώματα.
Καλησπέρα, Τόλη μου, πλουτίζει το λιβάδι!

Poet είπε...

Έτσι νομίζω κι εγώ, Στέλλα μου. Συμφωνούμε σε όλα τα σημεία. Ευχαριστώ, καλό ξημέρωμα.

Α. Δ.Ε. ΒΑΛΜΑΣ είπε...

Δύσκολη εποχή, για αυτό πρέπει, για αυτό υπάρχουν τα λιβάδια.

Poet είπε...

Ναι, Τάσο μου. Ας μην ξεχνάμε ποτέ to count our blessings.

Ανώνυμος είπε...

Μακάρι να ξαναλειτουργήσει η Λέσχη, είναι κρίμα σε τέτοιες εποχές να εκλίπουν τέτοιες προσπάθειες. Χρύσα.

Poet είπε...

Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου, Χρύσα. Εγώ έκανα κάθε προσπάθεια για την επαναλειτουργία της Λέσχης αλλά, όπως φαίνονται τα πράγματα, δεν μπορώ να είμαι αισιόδοξος.

Ανώνυμος είπε...

Κρίμα Poet,

Είναι πράγματι παράδοξο. Το διάβασμα, η μελέτη, η παιδεία γενικά, όσα εκεί μέσα υποτίθεται ότι υποστηρίζονταν, με αυτή την απόφαση μένουν μετέωρα. Θέλω να πω δεν έχουν πια ένα έμπρακτο έρεισμα αγωνιστικότητας που να τα στηρίζει, και φτάνει να αναρωτηθεί κανείς μήπως όλο αυτό που γινόταν δεν είχε ουσία και βάθος αλλά ήταν μια ακόμη ίσως φιοριτούρα (;). Αναρωτιέμαι, δεν ξέρω...Σε καιρούς δύσκολους, αντί να ανοίγουν λέσχες ανάγνωσης, κλείνουν, εξάλλου δεν ξέρω και το γιατί συνέβη. Μακάρι να υπάρξει κάποια λύση, είναι κρίμα. Χρύσα.

Poet είπε...

Η Λέσχη Ανάγνωσης της Άνω Τούμπας είχε ουσία και βάθος, Χρύσα. Είχε και άλλα θετικά στοιχεία, μεταξύ των οποίων το σημαντικότερο, κατά τη γνώμη μου, ήταν η φιλική έως συντροφική ατμόσφαιρα που επικρατούσε. Απόδειξη ότι όλα σχεδόν τα τακτικά μέλη της ζητούν (για να μην πω απαιτούν) την επαναλειτουργία της.

Αν και δεν μπορώ να μιλήσω με βεβαιότητα γιατί απουσίαζα το καλοκαίρι για λόγους υγείας, η εντύπωσή μου είναι ότι το πρόβλημα δημιουργήθηκε και οξύνθηκε από κακές ψυχολογικές καταστάσεις, εκνευρισμούς και μικροεγωισμούς. Είναι πράγματι κρίμα και εύχομαι κι εγώ να υπάρξει κάποια λύση. Να είσαι βέβαιη όμως ότι τα μέλη της Λέσχης δεν θα πάψουν να διαβάζουν λογοτεχνικά βιβλία και ότι θα βρουν κάποια διέξοδο στη λαχτάρα τους για ανταλλαγή απόψεων και επικοινωνία γενικότερα.

Τόλης Νικηφόρου