όλα μου τα έμαθες.
την αλφαβήτα από την αρχή.μαζί συλλαβίζαμε τις λέξεις και φτιάχναμε κάστρα
με δαιδαλωτούς διαδρόμους από συμπλέγματα συμφώνων
μαζί με ένα τυχαίο άλφα.
τις νύχτες στο κρεβάτι με ένα λάμδα υγρό
εξερευνούσες το κορμί μου .
και όταν ο ήλιος το πρωί τα μάτια μας φιλούσε
μου μάθαινες να αναπνέω με το στήθος
γεμάτο από όμικρον
και να φιλώ με πι και φι και βήτα.
και όταν ξαπόσταινα στην αγκαλιά σου
το ιώτα παρίσταινες για να με νανουρίσεις.
όλα μου τα έμαθες
μα ξέχασες να μου πεις πως το αντίο να προφέρω.
Άντζελα Γεωργοτά
αδημοσίευτο, 2011
Αναρτήσεις
4 σχόλια:
Το αντίο ποιος άραγε ξέρει να το προφέρει; Κανείς μας δεν το έμαθε ποτέ γι αυτό πονάει τόσο. Μα αν το ξέραμε από την αρχή θα είχε τόση γλύκα το μαζί;
Πολύ μου άρεσαν όλα τα ποιήματα της Άντζελας που διάβασα έως τώρα και επειδή έχω αργήσει πολύ να περάσω από εδώ να πω πως μου έλειψε πολύ το λιβάδι. Τόλη μου εύχομαι να είσαι πολύ καλά και να χαίρεσαι τη κάθε σου στιγμή..
Γλυκιά καληνύχτα σου στέλνω.
Ναι, το αντίο δεν περιλαμβάνεται στη διδακτέα ύλη. Προκύπτει απλώς κάποτε και φυσικά μας πιάνει αδιάβαστους.
Χαίρομαι πολύ, Μαρία μου, που σου άρεσαν τα ποιήματα της Άντζελας. Με όλα όσα έχουν μεσολαβήσει, ο πιο καθυστερημένος απ΄όλους είμαι εγώ. Τώρα που είμαι σαφώς καλύτερα, λέω να αρχίσω μια βόλτα στα φιλικά ιστολόγια.
Μαρία μου γλυκιά, σε ευχαριστώ για τις ευχές σου, να είσαι πάντα καλά.
χαίρομαι Μαρία που σου άρεσαν τα ποιήματά μου.ευχαριστώ ξανά τον Τόλη που με φιλοξενεί στο διαδικτυακό του λιβάδι..
τι ειρωνεία!
αυτό το "αντίο"
έχει και το (άλφα) α
και το ο(όμικρον)
ακόμη και το γιώτα (ι)...
εξαιρετικό!!!
Δημοσίευση σχολίου