Παρηγορώ φωτογραφίες για να ζω
φτιάχνω φράσεις με κατηγορούμενα
έχω το ουσιαστικόν απεμπολήσει
και ψάχνω ρήματα διαθέσεως φτηνής
σχεδόν παθητικής
κρύβω αφιερώσεις σε λεξικά
ανωμάλων ήμαρτον (έως και) τεθνήκαμεν
Προστακτικά επιβάλλομαι σε
επιφωνήματα και θαυμαστικά
- πόσο θαυμαστικά αλήθεια ήταν -
τότε που αποσιωπητικά δεν άφηνες, θυμάσαι;
Πέρασαν ποιητικά αίτια από τότε τόσα
σέρνομαι επιρρηματικά στον χρόνο
τη δωρική σου ανάμνηση παλεύω να ξεχάσω
Αποκλήρωσα τα διστακτικά μου ερωτηματικά
περιφραστικά αντικατέστησα το σ' αγαπώ
τριγυρνώ κάθε βράδυ στις δευτερεύουσες
πίνω, ξεφτιλίζομαι, πέφτω σε κόμματα
πώς ν' αντικρίσω πες μου
τις πρωτόκλιτες θηλές μου;
ασυναίρετος εσύ
πόνος αμετάβατος
Νίκη Χαλκιαδάκη
αδημοσίευτο
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αναρτήσεις
10 σχόλια:
Απίστευτο το παιχνίδι με τις λέξεις και τους κανόνες της γλώσσας και ο καλύτερος τρόπος για να δει κανείς πως η γραμματική εξυπηρετεί τη ζωή και το ανθρώπινο συναίσθημα τελικά. υπερβολικά έξυπνο, υπερβολικά αληθινό και όμορφο το ποιήμα...για ακόμη μια φορά, οι λέξεις έχουν δύναμη...καλημέρα!
Την ίδια εντύπωση μου έκανε κι εμένα. Έχω κάποιες επιφυλάξεις για την υπερβολή (too clever) αλλά το ποίημα δικαιώνεται απόλυτα με το λιτό και δυνατό του τέλος. Καλό απόγευμα.
Τόλη μου, το "too clever" νομίζω ότι δεν αναιρεί τη μαστοριά να δέσει λέξεις και κανόνες γλώσσας με το συναίσθημα. Περιμένουμε τη συνέχεια αυτής της ωραίας σειράς ποιημάτων. Καλή εβδομάδα.
Αν διαβάσεις προσεκτικά το σχόλιο μου, σε συνδυασμό με το πρώτο σχόλιο, θα διαπιστώσεις ότι το ίδιο περίπου λέω κι εγώ. Απόδειξη η ίδια η ανάρτηση του ποιήματος. Είναι γνωστή η θέση μου, παρ' όλα αυτά, ότι η δεδομένη ευφυία του ποιητή (και του κάθε τεχνίτη του λόγου) διαφαίνεται στο έργο του και δεν προβάλλεται. Θέμα κι αυτό καλλιέργειας, αισθητικής, προσωπικής οπτικής.
Θα συνεχίσουμε φυσικά με τη Νίκη Χαλκιαδάκη.
Έχω να παρατηρήσω πως το συγκεκριμένο ποίημα απλώς "Δημουλίζει". Λίγη προσοχή στην αφομοίωση των επιρροών - και εμπρός για τη σίγουρη Νίκη!
Νομίζω, ζουζούνι μου, ότι, στην περίπτωση της Νίκης, η παιδική αυτή ασθένεια, που προσβάλλει κυρίως τις ποιήτριες, ήταν σε ελαφρά μορφή και ότι η ισχυρή ποιητική της κράση την βοήθησε να αναρρώσει ταχύτατα.
Εξαιρετικό ποίημα και μαθαίνω ότι έλαβε το 1ο Βραβείο στον 5ο Ποιητικό Διαγωνισμό του Φιλολογικού και Λογοτεχνικού Ομίλου Αγρινίου, τα αποτελέσματα του οποίου δημοσιεύτηκαν πρόσφατα. Υπάρχει εδώ ένα μικρό φάουλ γιατί τα ποιήματα έπρεπε να είναι αδημοσίευτα, αλλά είμαι σχεδόν σίγουρος πως η ανάρτησή του εδώ, πριν από την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων, δεν επηρέασε την κρίση της κριτικής επιτροπής.
Χαίρομαι, φίλε Γιώργο Μπαρμπέρη, που η Νίκη Χαλκιαδάκη πρόσθεσε και αυτό το βραβείο στη συλλογή της. Συμφωνώ μαζί σου ότι η ανάρτησή του ποιήματος σε μια προσωπική ανθολογία κάπου στο διαδίκτυο δεν θα υπέπεσε καν στην αντίληψη των μελών της κριτικής επιτροπής και, ούτως ή άλλως, δεν θα ήταν δυνατόν να τα επηρεάσει στην κρίση τους.
Μετά από μια πρώτη ανάγνωση αποκλήρωσα τα διστακτικά μου ερωτηματικά, και προστακτικά επιβάλλεται να πω πως καλύτερα να μην δώσουν στα σχολεία κανένα βιβλίο: Μια φωτοτυπία από πρωτόκλητες θηλές φτάνει... Τα παιδιά περιφραστικά έτσι θα αντικαταστήσουν τη γραμματική με τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση σε μια διδακτική ώρα...
Νομίζω ότι αυτό το καθυστερημένο και φυσικά ανώνυμο σαρκαστικό σχόλιο ήταν κάτι σαν κερασάκι στην τούρτα. Από τα πικρά εκείνα.
Δημοσίευση σχολίου