Τον πατέρα μου δεν τον γνώρισα ποτέ
έμοιαζε, λένε, αποδημητικός
η μάνα μου από αριστοκρατική οικογένεια
δεν «ήταν ηθικόν» να κλωσάει μπάσταρδα
μεγάλωσα σε ράμφος πελαργού
χωρίς παραλήπτη
κατέληξα σε αναμορφωτήριο πτηνών
μου έμπηγαν στον κόκκυγα φτερά παγωνιού
μου μάθαιναν να κλίνω : η γλαυξ, της γλαυκός
ανεπίδεκτη υιοθεσίας
ανάξια κλουβιού
στολίζω σήμερα σύρματα
ηλεκτροφόρα
μαδώ τα πούπουλά μου
γεμίζω μαξιλάρια βεράντας
ζευγαρώνω με παπαγάλους Σενεγάλης
γεννάω τηγανητά αυγά
τα βγάζω με ψίχουλα περαστικών
(κουλούρια - σταφιδόψωμα)
μα κάθε μέρα σχεδόν περνώ
και από κείνον τον παραμυθά
που επιμένει να πιστεύει ότι θα γίνω κύκνος
Νίκη Χαλκιαδάκη
αδημοσίευτο
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αναρτήσεις
13 σχόλια:
!!!!!!!!!
Πραγματικά συγκλονιστικό Τόλη!!!
Ναι, Ντίνο μου. Μπορεί να ψεύδεται η ζωή, ποτέ όμως τα παραμύθια. Ξέρουμε όλοι μας (ο παραμυ8άς, η Νίκη, εσύ κι εγώ) πώς μέσα από τον πόνο αναδύεται ένας ποιητικός κύκνος. Αυτός είναι ο λόγος που ανάρτησα το ποίημά του την Παγκόσμια Μέρα της Ποίησης.
Καταπληκτικό!!!!!
Τέτοια μέρα της άξιζε κάτι τέτοιο..
Είναι και αδημοσίευτο.. είμαστε τυχεροί οι αναγνώστες του λιβαδιού:)
Καλό ξημέρωμα Τόλη και Ντίνο!
Χαίρομαι που σου άρεσε τόσο πολύ, Μαρία μου. Θα ακολουθήσουν μερικά ακόμη αδημοσίευτα ποιήματα της Νίκης για να χαρούμε όλοι μαζί τη νέα αυτή χαρισματική ποιήτρια.
Η ποίηση βρίσκεται σε καλά χέρια, η ποίηση δεν κινδυνεύει. Καλό ξημέρωμα.
Μου αρέσει πολύ, Τόλη, μου αφήνει την ίδια αίσθηση με ένα αγαπημένο ποίημα της Χλόης - ξέρεις ποιο - Η οικογένειά μου.
Καλή μέρα!
Το έβαλα για να σε προσελκύσω ξανά στο Λιβάδι, Αγγελικούλα μου. Πώς το λένε, μαύρα μάτια κάναμε να σε δούμε;
Άκου τώρα σύμπτωση. Χτες βράδυ στην εκδήλωση της Αλεξάνδρας Μπακονίκα στην καφετέρια Ginger Oil, έλεγα στη Χλόη ότι η Νίκη Χαλκιαδάκη μου δίνει την ίδια ακριβώς αίσθηση του ποιητικού charisma που είχα όταν γνώρισα κι εκείνη πριν εφτά χρόνια.
Καλή σου μέρα.
Γιορτάζουμε λοιπόν την άνοιξη λίγο καθυστερημένα αλλά με όλα τα χρώματα και τις μουσικές. Με τις εκθαμβωτικές τζαγκαράντες στον νέο πίνακα του Ντίνου Παπασπύρου και το φως στο δικό μου ποίημα, με το παπί που μεταμορφώνεται σε κύκνο, με το συγκλονιστικό ποίημα της Παυλίνας μας που διανυκτερεύει. Με την Αγγελικούλα και τη Τζούλια μας και με όλους εσάς, καλοί μου φίλοι.
Πάντα να βασιλεύει η άνοιξη στην καρδιά σας.
απίθανο ποίημα!!!
εξαιρετική η Νίκη, Τόλη
και η νέα φορεσιά του Λιβαδιού μοσχοβολάει Άνοιξη
δια χειρός Ντίνου
Ναι, φορέσαμε τα γιορτινά μας, Νίκο μου. Και με άρωμα Νότιας Αφρικής, αν θέλεις.
Εξαιρετική η Νίκη βέβαια αλλά ήρθε η ώρα να προβάλω μιαν αντίρρηση. Σαν υπερτιμημένοι δεν νομίζεις ότι είναι οι ψηλομύτες κύκνοι; Εμένα μου αρέσουν πιο πολύ τα συμπαθητικά παπάκια και αυτά τάιζα κάθε μεσημέρι στον Σέρπεντάιν όταν ζούσα στο Λονδίνο.
μην έχεις παράπονο,
"πι-πι το παπί" είναι ο τίτλος!
όσο για το
"δρόμο με τις τσαγκαράντες"
του Ντίνου,
πολύ οικείος σε μένα...
ίδιος η Brooks street την Άνοιξη
Ας πούμε για όσους δεν γνωρίζουν ότι η Πρετόρια της Νότιας Αφρικής είναι πλημμυρισμένη από το ωραιότατο αυτό δέντρο με τα μεθυστικά μωβ λουλούδια. Ο Νίκος και η Τζούλια δίδαξαν στο ελληνικό σχολείο εκεί επί πέντε χρόνια. Στην Πρετόρια ήταν πρόξενος ο Γιώργος Σεφέρης, πολύ νωρίτερα βέβαια, και αναφέρει τις τζαγκαράντες σε ένα ποίημά του.
Δημοσίευση σχολίου