Τετάρτη 23 Μαρτίου 2011

Ένα όνειρο

χρόνια φουσκώναμε το στρώμα μας
με νερό από τη Θάλασσα Ντιράκ
μέχρι που η αυτοσχεδία μας
έσκασε και πλημμυρίσαμε

ναυαγοί υπνοδωματίου
τα πνευμόνια μας
κωπηλατούσαν
στο Κενό
- στρωμένο με πλακάκια -
β' διαλογής

τα μαξιλάρια ζευγάρωσαν
μια τελευταία φορά

τα πορτατίφ δεν έχουν ρόγχο - τελικά -
όταν βραχυκυκλώνουν

... μας έσπρωχνε η αγάπη στα κομοδίνα

«αποφύγαμε τον πνιγμό» είπες

δεν ένιωσες
πως από χώμα
γινόμασταν λάσπη;

Νίκη Χαλκιαδάκη
αδημοσίευτο

Δεν υπάρχουν σχόλια: