Τρίτη 1 Φεβρουαρίου 2011

Ορκίστηκα


Να μην ονειρευτώ
Ξανά
Νύχτες δίχως μνήμη
Προσδοκώ
Τη βάναυση αποτρέπω
Ευγλωττία των λέξεων

Πόθοι και σκιές
Επισκέπτες
Απρόσμενοι
Γυρνούν

Μαίνεται καταιγίδα
Έξω

Γνέφω να δέσει
Κάβο στη στεριά
Το όνειρο

Διάφανη σταγόνα
Που ακόμα
ταξιδεύει

Γιάννης Μασμανίδης
από τη συλλογή Διασάφησις, 2010

9 σχόλια:

ღ oneiremataღ είπε...

κι όμως τα όνειρα δίνουν πνοή στην ελπίδα και στη ζωή, γι΄αυτό δεν μπορείς να τα αποβάλλεις εντελώς από το συνειδητό, αφού εκείνα αλληλένδετα ταξιδεύουν και χρωματίζουν το υποσυνείδητο...

πολλές ευχές για καλό και δημιουργικό μήνα!!

Poet είπε...

Αποκόμισα την αίσθηση της απελπισίας και του θανάτου από τη συλλογή αυτή του Γιάννη Μασμανίδη. Αιώνιο θέμα βέβαια αυτό της ποίησης όπως και το όνειρο. Το όνειρο και μια μικρή ελπίδα που μας κρατάει στη ζωή, μας οδηγεί στο ανηφορικό μονοπάτι της λογοτεχνίας.

Συμφωνώ λοιπόν μαζί σου, καλή μου φίλη με το τόσο ρομαντικό όνομα, και σου εύχομαι κι εγώ την άνοιξη που κυοφορείται στην καρδιά του χειμώνα.

Vaso Mprataki είπε...

Διάβασα και τα τρία ποιήματα του Γιάννη Μασμανίδη και παρόλη την αίσθηση της απελπισίας και του θανάτου που αποπνέουν ειλικρινά μου άρεσαν...ευχαριστώ που μου δόθηκε η ευκαιρία να τον γνωρίσω...

πολλές ευχές για καλή εβδομάδα και καλό μήνα!!!!!

Poet είπε...

Κι εμένα μου άρεσε πολύ αυτή η συλλογή του Μασμανίδη, Βάσω μου. Διάβασε και τα άλλα ποιήματά του που θα αναρτήσω τις επόμενες μέρες.

Καλό μήνα, γλυκιά μου.

55fm είπε...

Kι εμένα μου αρέσουν τα ποιήματα του Μασμανίδη που διαβάζω στο ονειρεμένο λιβάδι σου Τόλη μου!
Θέλω εικόνα Τζούλιας σ΄αυτό!Θέλω τη διάφανη ...πυκνή σταγόνα της!
Καλημέρα με αγάπη!

Τζούλια Φορτούνη είπε...

δεν μπορούσα βέβαια να χαλάσω το χατίρι της Ουρανίας μας... Βέβαια δεν μου βγήκε κάτι σε σταγόνα, αλλά σε σκιές... Κι επειδή στη λύπη και στην καταιγίδα κυριαρχεί το υδάτινο στοιχείο, στην ελπίδα και στο όνειρο έβαλα...φως...
Την καλημέρα μου σε όλους τους αγαπημένους φίλους του λιβαδιού!

Poet είπε...

Όπως βλέπεις, Ουρανία μου, η Τζούλια δεν σου χάλασε χατίρι. Με ελαφρές παραλλαγές. Κι εγώ βέβαια ήθελα την εικόνα της, όπως φαντάζομαι και ο Γιάννης Μασμανίδης, και την ευχαριστώ θερμά.

Με την ευκαιρία, να αναφέρω ότι ο Γιάννης Μασμανίδης γεννήθηκε στο Νησί Γρεβενών το 1953. Από το 1976 ζει και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη. Ποιήματά του έχουν δημοσιευτεί σε λογοτεχνικά περιοδικά και εφημερίδες. Είναι μέλος της Εταιρίας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης. Έχει εκδώσει ως τώρα εννέα ποιητικές συλλογές. Η πιο πρόσφατη, στην οποία περιλαμβάνονται τα ποιήματα που αναρτώ τώρα, ονομάζεται Διασάφησις και είναι πολύ καλαίσθητη με σκίτσα του ζωγράφου Χρήστου Αλαβέρα. Ο Χρήστος Αλαβέρας είναι γιος του πεζογράφου Τηλέμαχου Αλαβέρα και της ποιήτριας Ρούλας Αλαβέρα.

Άστρια είπε...

Πόση δύναμη μπορεί να έχει ο όρκος αλήθεια για ν' αντισταθεί σ' ένα όνειρο, μια διάφανη σταγόνα, που ταξιδεύει;

Δεν ήξερα τον ποιητή, διάβασα και τα προηγούμενα ποιήματα, αέρινα, λεπτεπίλεπτα..

Η φωτογραφία εξαιρετική, σαν μικρό ποίημα και η ίδια!

Poet είπε...

Καμία δύναμη, Άστρια, καμία.

Ο τέλειος συνδυασμός, λοιπόν, ποιήματος και εικόνας. Χαίρομαι που γνωρίζεις εδώ τους λιγότερο προβεβλημένους ποιητές. Διάβασε και τα επόμενα ποιήματα του Γιάννη Μασμανίδη που θα αναρτήσω.