(έργο του Ντίνου Παπασπύρου)
που με πρωτοάγγιξε η ανάσα σου
κυκλοφορώ στα δάση σου
που κυκλώνουν τις πεδιάδες μου και τα ποτάμια
με τους αβυσσαλέους καταρράκτες της οργής
τα καμμένα σπαρτά μου
τις γυμνές μου ρίζες
που έχουν απανθρακωθεί
Ταξιδεύω τις σκέψεις μου στη χώρα σου
στη δική σου βλάστηση
την περιγράφω να οργιάζει
να πνίγει την αμφιβολία
να πανηγυρίζει την εξάπλωσή της με γλυκύτητα
ν' αποδεσμεύει στους αιθέρες
το τραγούδι του αηδονιού
κι ομίχλες
που προσφέρονται στο φως
να τις διαπεράσει και να λάμψουν
Χαρά Χρηστάρα
από τη συλλογή Επικίνδυνη άνοιξη (1994 - 1997)
Αναρτήσεις
15 σχόλια:
"κι ομίχλες
που προσφέρονται στο φως
να τις διαπεράσει και να λάμψουν"
όμορφο !!!!
κι εγώ γι αυτό ξαναέρχομαι εδώ !!
και γιατί νομίζω απόψε σου χρειάζεται μια γλυκιά καληνύχτα !!
Τα πάντα κάνω για να σε προσελκύσω, φεγγαρόλουστη. Χρειαζόμαστε το ρομαντικό σου φως.
Και βέβαια την καληνύχτα σου.
Καλό ξημέρωμα, φιλαράκι.
Πολύ μου αρέσει αυτός ο πίνακάς σου, Ντίνο μου. Ό,τι χρειαζόταν για το ποίημα.
κι ομίχλες
που προσφέρονται στο φως
να τις διαπεράσει και να λάμψουν
προσφέρεις...
ποιητική ελπίδα!!!!
λαμπρό ξημέρωμα!!!!
Τελικά Τόλη λες οι ζωγράφοι να προτρέχουν και να προβλέπουν τα των ποιητών; Καλημέρα.
Καλημέρα και καλωσόρισες, Δέσποινα. Η ελπίδα υπάρχει. Ίσως παραγνωρισμένη, ίσως σε μυστικά υπόγεια, όμως υπάρχει. Για να ανθίσει στο φως και πάλι κάποια στιγμή.
Όλες οι τέχνες έχουν κοινές ρίζες, κοινές πηγές, Ντίνο μου. Κανείς δεν ξέρει ποια πρώτη θα αναβλύσει και, τελικά, δεν έχει σημασία. Καθώς η κάθε μία εμπεριέχει όλες τις άλλες. Καλημέρα.
Φυσικά έχουμε πολλές φορές στο παρελθόν συμφωνήσει σε αυτό Τόλη μου. Χαριτολογώντας έκανα το προηγούμενο σχόλιο. Καλό απόγευμα.
Μα τι γαϊδουροξωτικό !!
ξέχασα να πω πόσο μου άρεσε ο πίνακας !! πολύ ιδιαίτερο το μπλέ του ....απόχρωση ποίημα !!
και εννοείται οτι εγώ έρχομαι σαν ομίχλη γυρεύοντας το φώς των ποιητών ...δεν θέλω παρερμηνείες...
Tόλη!!(αν μου επιτρέπεις..)
για ακόμη μια φορά οι επιλογές σου με αγγίζουν!!!Υπέροχο!!!
υ.γ.η ευαισθησία...το συναίσθημα, όταν ξεχειλίζει...γίνεται αφορμή δημιουργίας,είτε με την γραφή..είτε με κατάθεση συναισθημάτων σε καμβά!!!
Ενα όμορφο Σ.Κ. Να έχετε!!!
Λίγα λόγια για τον πίνακα:
Ο πίνακας βασίστηκε σε ένα πρόχειρο σχέδιο με μολύβι που είχα κάνει πριν τρία χρόνια, καθισμένος στην πρώτη θέση του πούλμαν, ενώ διασχίζαμε τον Μέλανα Δρυμό.
Ο Μέλας Δρυμός (Schwarzwald) είναι ένα μεγάλο δάσος στη νοτιοδυτική Γερμανία ανάμεσα στον ποταμό Ρήνο δυτικά και τις πηγές του Δούναβη νότια. Παρά το όνομα, το δάσος δεν θεωρείται πιο «σκοτεινό» σε χρώματα σε σχέση με τα υπόλοιπα δάση κωνοφόρων της Γερμανίας. Η μεγαλύτερη πόλη στα όρια του Μέλανος Δρυμού είναι το Φράιμπουργκ.
Καλό βράδυ σε όλους.
Ναι, Ντίνο μου, αναπόφευκτα μερικές φορές λέμε τα ίδια και τα ίδια. Καλό απόγευμα.
O ζωγράφος μας σε έχει ήδη συγχωρήσει, υπερβατικό πλάσμα. Και σαν ομίχλη να έρχεσαι και όπως θέλεις. Μην ξεχάσεις όμως ποτέ να φέρνεις και την τρέλα σου.
Υπάρχουν στο λιβάδι ποιήματα για όλους, για κάθε γούστο και προτίμηση. Επιλεγμένα αναπόφευκτα με τα δικά μου κριτήρια. Χαίρομαι λοιπόν, Πέλα μου, που και οι πρόσφατες επιλογές μου σε αγγίζουν. Σε ευχαριστώ, καλό απόγευμα.
Πολύ ενδιαφέρουσες και χρήσιμες πληροφορίες, Ντίνο μου, σε ευχαριστούμε.
Δημοσίευση σχολίου