Κυριακή 4 Ιουλίου 2010

Σταθμοί χωρισμών

Δώσε μου τα χείλη σου για προσάναμμα
και στον τελευταίο φθόγγο της επικλήσεως του
ονόματός μου .. παρανάλωμα ας γίνω !

Το σώμα σου αισθάνομαι
ζεστό επάνω στο δικό μου,
η ματιά σου
σιωπηλά με θωπεύει,
κι έπειτα οι σταθμοί των
τρένων, αερολιμένων, λεωφορείων
που απομυζούνε
τον ιδρώτα των χωρισμένων
των μισών εραστών,
που πιο μόνοι,
πιο ξένοι παρά ποτέ
συμφύρονται σε ράγες,
σ’ αεροδιαδρόμους
δίχως αποσκευές.
με τις θύμησες ερώτων
που υγρές ακόμα σταλάζουν
στα χείλη …
Δεν είναι η ξενιτιά που
πονάει …
πιότερο είναι η θλίψη
να σε βλέπω
να ξεμακραίνεις από το
σώμα μου έτσι καθώς
ανεπαίσθητα
τα μάτια σφαλίζω,
για μια στιγμή μονάχα,
ανασαίνοντας τη
μυρουδιά σου …

Αναστασία Γκίτση
από τη συλλογή Κορίτσι των σκοτεινών δασών, 2010

10 σχόλια:

ΕLΕΝΑ-ΒUTTEFLY είπε...

Mμμ.. καθόλου δε νυστεύει αυτό το ποίημα.. και πολύ μου αρέσει..
Καλό απόγευμα Τόλη..

55fm είπε...

Tόλη μου,μ΄αρέσει αυτό το ποίημα!
Και θεολόγος ε...;
Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου!
Καλημέρα!

Poet είπε...

Και η νηστεία έχει τα όρια της, Έλενα. Και, συνήθως, ακολουθείται από ευωχία.

Καλή σου μέρα.

Poet είπε...

Ουρανία μου, θα σε μαλώσω. Γιατί, δηλαδή, οι θεολόγοι δεν έχουν σώμα, αισθήσεις, πάθος; Και την παρόρμηση κάποτε να γίνουν παρανάλωμα;

Αν, βέβαια, εννοείς την ελευθερία να εκφράζει τα συναισθήματά της, νομίζω ότι αυτό τιμά την Αναστασία. Και την άβυσσό της.

Αφού σου αρέσει όμως το ποίημα, έχουμε εξασφαλίσει την εύνοια ενός τουλάχιστον επουράνιου πλάσματος.

55fm είπε...

Tόλη μου,δέχομαι να με μαλώνεις!
Εννούσα ακριβώς αυτό που έγραψες την ελευθερία της έκφρασης.
Σε γλυκοφιλώ!

Αγγελικούλα είπε...

Αν τώρα υποθέσουμε ότι και η Αγγελικούλα είναι επουράνιο πλάσμα, τότε εξασφαλίσατε την εύνοια και ενός δεύτερου!

Την καλημέρα μου στην παρέα!

Poet είπε...

Μάλωμα σαν χάδι, Ουρανία μου. Που ακολουθείται από σκέτο χάδι.

Καλή σου μέρα.

Poet είπε...

Πω, πω, συνωστισμός στον ουρανό! Τι άλλο θα μπορούσε να είναι μια Αγγελικούλα; Υπάρχουν μάλιστα ενδείξεις ότι μας παρακολουθούν κι άλλα επουράνια πλάσματα. Γίνονται παρανάλωμα και εμφανίζονται ως κόκκινα σύννεφα στον ουρανό το ηλιοβασίλεμα.

Καλή σου μέρα.

Thekla είπε...

και θεολόγος...
και απλά άνθρωπος...
και γυναίκα...
καλημέρα στην όμορφη παρέα!

Poet είπε...

Φυσικά, Αναστασία μου. Και μόνο να γνωρίσεις τη γυναίκα είναι σαν σπουδές θεολογίας. Το φως που εναλλάσσεται με το σκοτάδι, όπως είπες παραπάνω. Και παραμένει ανεξιχνίαστο.