Μ' αρέσουν οι νέες μαμάδες που βλέπω στο δρόμο με το ταγάρι στον ώμο το μανάρι στο χέρι να περνούν τις διαβάσεις να κόβουν βόλτες στο πάρκο ν' αναπέμπουν αιώρες
Μ' αρέσει που δεν αφέθηκαν να πνιγούν στο νεροχύτη να ξεχειλώσει το σώμα τους που ακόμα συχνάζουν στις ακτές του φραπέ κι ανελκύουν στενάζοντας τον καπνό εκβαθέων ενώ τα βλαστάρια τους διαρκώς επιστρέφουν δροσερά κυματάκια στα υπέροχα πόδια τους.
Μ' αρέσουν στ' αλήθεια οι νέες μαμάδες στ' αλήθεια ζηλεύω που δεν είμαι ο άντρας τους έχουν μια γοητεία αχτύπητη αυτές οι γυναίκες θυμίζουν θείες ελεύθερες που βγάζουν βόλτα τ' ανήψια τους εκλιπαρώντας την άλωση
Θανάσης Μαρκόπουλος
από τη συλλογή Μικρές ανάσες, 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αναρτήσεις
6 σχόλια:
Ως μικρομάνα...μου άρεσε.. αν και η καθημερινότητα των μαμάδων είναι πιο σκληρή..
Ωραίο ποίημα.. διαφορετικό.
Καληνύχτα Τόλη.
Συμφωνώ, Έλενα. Συχνά μας γοητεύει η ωραία εμφάνιση και δεν αναλογιζόμαστε τον καθημερινό μόχθο μιας μητέρας.
Ο Θανάσης Μαρκόπουλος έχει τη δική του φωνή, όπως συμβαίνει με όλους τους γνήσιους ποιητές. Χαίρομαι που σου άρεσε το ποίημα.
Καλή σου μέρα.
Ως μικρομαμά η Ολγίτσα-Ουρανίτσα, πάλευε με
νεροχύτες και ξεσκονόπανα για να γυμνάσει το κουρασμένο απ΄την πολύ δουλειά σωματάκι της!
Η ματιά του ποιητή ιδιαίτερη!
Φιλάκια
Υ.Γ.Τόλη μου,ανακάλυψα κάτι...όταν έχεις χρόνο έλα μια βόλτα στη μπλογκογειτονιά μου
Συμπάσχω αναδρομικά, Ουρανία μου, αλλά αναλογίζομαι ταυτόχρονα πόσες καρδιές θα έκαψες και ως μικρομαμά και, να, λυπάμαι περισσότερο τα φτωχά ανυπεράσπιστα αρσενικά.
Πέρασα, πέρασα από το περιβόλι σου και είδα για μια φορά ακόμη τα ωραία σου. Να είσαι καλά, φιλαράκι.
Καλή σου μέρα.
οι νεες μαμαδες
συγχρονες
μαχήτριες
προσπαθουν να σταθουν φίλες με τα παιδια τους
γιατι οι καιροι το απαιτουν
θέλουν να μοιραστουν την αλήθεια τους
με τα βλαστάρια τα δικά τους
γιατι οι μαμαδες, όλων των εποχών,
πάντα παρέμεναν γυναικες
ετοιμες να δωσουν και να δωθουν
-μη παρεξηγηθω , δε μιλώ για το κορμί τους,
μα παντα ειχαν να δώσει κατι παραπανω η ψυχή τους
Καλησπέρα, Φωτεινή.
Θα πρόσεξες ότι, παρά τον έκδηλο ερωτισμό του, έβαλα τα ποίημα αυτό στην ενότητα «Μητέρα» και όχι «Έρωτας και αγάπη». Εκεί θεωρώ ότι βρίσκεται το κέντρο βάρους.
Δημοσίευση σχολίου