Σκηνικό

Περπατούσε μέσα στους δρόμους των άστρων.
Ένας μικρός επαίτης του μεγάλου φεγγαριού.
Μόνος.
Γυμνός.
Από όνειρα και αισιοδοξία.
Στην καρδιά του
Μια ουτοπία ζωντανή.

Να φαίνεται όπως θα πρέπει να επινοηθεί μια απελπισία
Από τον σκηνοθέτη ενός μακάβριου σκηνικού.
Και το σκοτάδι που παίζει με τις λίγες
Αποκαλύψεις και τα πολλά κρυμμένα
Μυστικά του
-σαν λόγος θεού-
Άηχο
Γυρίζει και γυρίζει
Κι αναπαύει την ζωή μέσα στον μαύρο του οίκο.

Μόνος.
Γυμνός.
Κι ένα τραγούδι άστρων για μια λιγομίλητη νύχτα
Που παίζει ανταύγειες στην καρδιά των πρωινών πουλιών.
Σημαίνει θεού ήχος και έχει τις παρουσίες των αγγέλων
Υποταγμένες στο βαθύ γαλάζιο-μαύρο μυστικό της.

Τώρα σχηματίζεται από ψυχή γραμμένη ένα σώμα
Μαγευτικό ζωηρής μουσικής.
Τα λουλούδια υπόσχονται ευωδιαστές ανάσες.
Μια σπαθιά φωτός σχίζει στα δύο τον αέρα.
Κι ένας κοκκινολαίμης άρχοντας της πιο αθώας νότας
ξεκλειδώνει
Το ωραίο πρωί!

Στρατής Παρέλης
από το ιστολόγιο του ποιητή