θα βγει η θεά πάνω στα άσπρα μπαλκόνια της,
των σύννεφων θ' ανάψουνε οι κορδέλες- και ο μαΐστρος
άνεμος θα ανεβεί την έκπληξη σ' όλα τα σκαλοπάτια.
Θα μιλήσω γαλάζια- επιμένοντας στο εγωιστικό μου εγχείρημα
θα είμαι η μοντέρνα εκδοχή του αρχαίου μύθου
θα δώσω το αίμα μου να πορφυρώσει
κι άλλο το ζεστό σου τριαντάφυλλο, θα σε κοιτάξω
βαθιά μες τα μάτια και θα σβήσω
την νύχτα που κανείς δεν θα έρχεται άνεμος
πάνω απ' τα φυτά, μπερμπάντης να ερωτοτροπήσει
με το ανέμελο λουλουδάκι του κήπου
που πίσω απ' την μικρή του μάντρα
αστέρια βρήκε και έπαιξε …
Στρατής Παρέλης
από το ιστολόγιο του ποιητή
2 σχόλια:
Θα ισχυριστώ τόσο ομορφιά που ένιωσα διαβάζοντας το ποίημα, που θα τρομάξω και εγώ η ίδια!!!
Τόλη,έχεις και μαντικές ικανότητες;
Μαντεύεις τι θέλω να νιώσω;
Σε πολυευχαριστώ!
Απλώς λειτουργούμε στο ίδιο μήκος κύματος, Ουρανία μου.
Χαίρομαι που σε τρόμαξε με ομορφιά ο ηλεκτρονικός μας γείτονας, Στρατής Παρέλης. Έτσι να τρομάζουμε πάντα. Και καθώς δεν ζητάει παρά λίγο ουρανό, έχει ήδη λάβει πλουσιοπάροχα την ουράνια ανταμοιβή του από σένα.
Δημοσίευση σχολίου