Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2010

Οι ρόζοι του χεριού

Όταν βγαίναμε απ' το σπίτι
τον κρατούσα πάντοτε από το
μικρό δάχτυλο του χεριού του.

Ο πατέρας μου! ψιθύριζα
καθώς συγχρόνιζα το βήμα μου με το δικό του
και του χάιδευα τους ρόζους.

Καμάρωνα που ήταν τόσο σκληροί.

Σκληροί, σαν τη ζωή μας ...

Στέλιος Θ. Μαφρέδας
από τη συλλογή Άξονας περιστροφής, 2009

10 σχόλια:

Μαρία Δριμή είπε...

Λόγος γεμάτος εικόνες και ήχους, απέριττη έκφραση. Γυμνά τα νοήματα, καθηλώνουν με την αμεσότητά τους.
Μου άρεσε πολύ ο Στέλιος Μαφρέδας. Γράψε μας και καμιά πληροφορία για τον ίδιο.
Καλό απόγευμα, Τόλη.

logia είπε...

τι μεστό ποίημα! με δυο προτάσεις περιγράφεται ολόκληρη ζωή και συνθήκες και σχέσεις...
πολύ όμορφο!

Poet είπε...

Ο Στέλιος Θ. Μαφρέδας γεννήθηκε στην Πρέβεζα το 1949. Έχει κάνει οικονομικές και τραπεζικές σπουδές και είναι μέλος της Διοίκησης της Τράπεζας Κύπρου στην Ελλάδα. O «Άξονας περιστροφής», 2009, είναι η δεύτερη ποιητική συλλογή του. Προηγήθηκε η συλλογή, Ταριχευτής ημερών, 2007, ενώ έχει επίσης εκδώσει την ανθολογία ποίησης, Η Πρέβεζα στη νεοελληνική ποίηση. Δημοσιεύει τακτικά μελέτες και κριτικές αναλύσεις στο περιοδικό Πάροδος, ενώ έργα του έχουν δημοσιευτεί κατά καιρούς και σε άλλα λογοτεχνικά περιοδικά. Τα τελευταία χρόνια ζει και εργάζεται στην Πάτρα.

Χαίρομαι που σου άρεσε η ποίηση του Στέλιου Μαφρέδα, Μαρία μου. Είναι μία από τις πρόσφατες ανακαλύψεις μου και φυσικά συμφωνώ μαζί σου.

Μια και μας παρακολουθεί και ο ίδιος και για λόγους αμοιβαιότητας, να του πω ότι η Maria Jose είναι νοσοκομειακός γιατρός και έχει ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον ιστολόγιο.

Καληνύχτα, Μαρία.

Poet είπε...

Είχα ιδιαίτερη αδυναμία στον πατέρα μου, Νέλλη μου, και αυτό το ποίημα τον έφερε έντονα στη μνήμη μου. Κάπως έτσι έβγαινα κι εγώ μαζί του και κρατούσα το σκληρό και ροζιασμένο αλλά απίστευτα τρυφερό χέρι του.

Τη νύχτα κοιμόμουν κρατώντας αυτό το χέρι που έδιωχνε όλους τους εφιάλτες και όλα τα φαντάσματα.

Η Νέλλη (logia), Στέλιο μου, είναι μουσικός και επίσης έχει ένα ωραίο ιστολόγιο.

το πετάλι είπε...

καλημέρα Τόλη,
εξαιρετικός ο Στέλιος Μαφρέδας!

ΙΛΥΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ είπε...

Πολύ τρυφερό Ποιητή μου!
Μέσα από τις λέξεις διαφαίνεται η σχέση γιου πατέρα,
Πρότυπο με θετική ενέργεια που μας ακολουθεί και μας συντροφευει στην ζωή μας!
Την καλημερα μου σε όλους!

55fm είπε...

Πρώτη φορά διαβάζω την ποίηση του Στέλιου Μαφρέδα.
Και μ΄αρέσει που τόσο αφτιασίδωτα με αγγίζει.
Τόλη μου,άλλο ένα ευχαριστώ μου,είναι δικό σου!
Μαθαίνω...όταν κατεβαίνω στη γή...
Σε φιλώ!
Καλημέρα

Poet είπε...

Αργήσατε λιγάκι αλλά βλέπω ότι σας συγκέντρωσε όλους υπό τη σκέπη του ο πατέρας. Τι πιο ωραίο και παρήγορο!

Ναι, Νίκο μου. Καλημέρα.

Poet είπε...

Καλημέρα, Πέλα μου.

Στο σαλόνι του σπιτιού μας παλιά, είχαμε μια φωτογραφία του πατέρα μου που σε κοίταζε στα μάτια όπου κι αν στεκόσουν. Σε κοίταζε μ' ένα γλυκό χαμόγελο. Πώς να μη σε συντροφεύει μετά σ' όλη σου τη ζωή;

Poet είπε...

Ουρανία μου, να το πω για μια φορά ακόμα. Είμαστε όλοι μαθητούδια στο μεγάλο σχολείο της ύπαρξης. Και μαθαίνουμε μόνο μέσα από την αγάπη. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος.

Εσύ είσαι γήινη και ουρανία ταυτόχρονα. Και έχεις αγάπη μέσα σου. Ήδη λοιπόν γνωρίζεις πολλά.

Ο Στέλιος Μαφρέδας θα πρέπει τώρα να ψάξει πολλά ιστολόγια για να σας γνωρίσει εκείνους που αγαπούν την ποίησή του.

Καλή σου μέρα.