Ο πατέρας αναπαύεται

Είναι ο πατέρας που αναπαύεται τώρα
στα κλαδιά των δέντρων.

Έρχονται οι νεράιδες
και του τραγουδούν.
Έρχεται η νύχτα
και του χορεύει.
Έρχονται τα πουλιά
και τον σκεπάζουν μην κρυώσει.
Έρχεται η μητέρα με τα πέπλα της
και του ψιθυρίζει παραμύθια και τραγούδια
για να κοιμηθεί.

«Ήτανε μια φορά ένα δράκος
που πήρε το νερό της πηγής …»
ή μάλλον, όχι,
«Ήτανε, μια φορά κι ένα καιρό, ένας βασιλιάς,
μ’ ένα απέραντο βασίλειο
και δέντρα μαγεμένα
και νερά και πηγές κι ελάφια
και μια όμορφη βασιλοπούλα …»

Όλα αυτά δεν τ’ ακούει ο πατέρας
που αναπαύεται τώρα στα τοπία του δάσους
που απλώνει τα πόδια στα κλαδιά των δέντρων
για να κοιμηθεί
που σκύβει στο μαλαματένιο νερό της πηγής
που αγκαλιάζει την πεντάμορφη βασιλοπούλα
που κουβεντιάζει με τα πουλιά και τα ελάφια
και τους λαγούς του δάσους
που ακούει τ’ άλογο να χλιμιντρίζει
που μελετά τις πατημασιές του στο χιόνι
που τον σκεπάζει, επιτέλους,
το πολύχρωμο πέπλο της αυγής.

Ο πατέρας είναι στα κλαδιά των δέντρων.
Αναπαύεται επιτέλους ο πατέρας.
Δεν ακούει τα τροχοφόρα
δεν βλέπει πια τους καπνούς
ούτε αναπνέει τη μοναξιά των δρόμων.

Έρχονται τα πουλιά και τον χαιρετούν
κοτσύφια πέρδικες αηδόνια
έρχεται κι η βασίλισσα του δάσους
έρχεται και ο Ερημίων από τη σκήτη του
με την προβιά
την τρίχινή του ζώνη
του φέρνει μέλι και ακρίδες
και μάννα του ουρανού.

Ο πατέρας στα κλαδιά των δέντρων αναπαύεται.
Κι η μητέρα του διαβάζει παραμύθια για να κοιμηθεί.

26 Νοεμβρίου 2006

Νίκος Ορφανίδης
από τη συλλογή Η Λυπημένη στο Μαγεμένο Δάσος,
ενότητα Η είσοδος του πατέρα στο μαγεμένο δάσος, 2008