Εμπορεύομαι το θάνατό σου
Κουβεντιάζω για σένα με βουρκωμένα μάτια
στην παραλία
Ενώ κοιτάζω τα πουλιά να πετούν ακόμα
Τους νέους ακόμα να ερωτεύονται
Το βλέμμα μου μετέωρο στον ορίζοντα
Πού πήγαν τα θεμέλια, οι ρίζες, το αίμα
Δίχως εσένα πιο ελαφριά και πιο βαριά η ατμόσφαιρα
Ο κόσμος άδειος και η ψυχή μου ξέχειλη πληθωρικά
Μπορεί παντού να εκταθεί χωρίς τα όρια τα δικά σου
Καπηλεύομαι αυτήν την άκρατη ελευθερία
Μιας δίχως έρμα ύπαρξης
Αυτήν την ακραία έκθεση
Το νέο φάσμα του γυμνού εαυτού μου
Με το στεναγμό, την παρηγοριά, την ανάμνηση
Βρίσκω τις λέξεις του στεναγμού, της παρηγοριάς
Τις ξεστομίζω ακαλλώπιστες, πιστευτές
Αφήνομαι στους κινδύνους της ανάμνησης
Με κάθε μου δάκρυ
Εμπορεύομαι το θάνατό σου
Δέχομαι τα συλλυπητήρια σε μία λύπη ασυντρόφευτη.
Ελένη Μερκενίδου
από τη συλλογή Νύχτες μέσα στη νύχτα,
ενότητα Μιαν άνοιξη πριν κάθε άνοιξη, 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αναρτήσεις
11 σχόλια:
Τόλη, αν ήθελες να μας συγκινήσεις, μπορείς να είσαι ήσυχος.. το κατάφερες..
Η Ελένη μας συγκίνησε.
Καλό απόγευμα..
ωωχ θεέ μου !
δαγκάνα θεριού αόρατου στα σωθηκά μωρέ..
(δεν μ'άφηνες λίγο να ευχαριστηθώ το επίθετό που μου χάρισες...)
πολλές αλήθειες ......
πάω ν'αναπνεύσω λίγο χειμωνιάτικο επιτέλους αεράκι......
Τα ωραία ποιήματα γράφονται σε στιγμές συγκίνησης, υπό τον έλεγχο της λογικής βέβαια, και φυσικό είναι να μεταδοθεί αυτή η συγκίνηση και στους αναγνώστες, Έλενα. Πρώτα σε μένα και μετά σε σας.
Καληνύχτα.
Σκωτσέζικο ντους, φεγγαρόφωτη. Ή μια στο καρφί και μια στο πέταλο.
Έτσι συμβαίνει στα επίγεια πλάσματα και καιρός να προσαρμοστείς κι εσύ αφού διάλεξες να ζήσεις ανάμεσά μας.
"Εμπορεύομαι το θάνατό σου"αυτό και μόνο δημιουργεί τις δονήσεις του.
Έχει μια ιδιαίτερη δύναμη αυτή η γραφή,που με κάνει να μ΄αρέσει!
Και το κυριότερο δεν με τρομάζει..
Τόλη μου,σε φιλώ.
Καλό βράδυ
η ποιήτρια πονάει, υποφέρει,
χωρίς υπερβολές δίχως λέξεις "τραβηγμένες"...ψεύτικες...
χωρίς φωνές απελπισίας και εκφράσεις ...κατασκευασμένου πόνου
καταφέρνει να μας κάνει να υποφέρουμε μαζί της...
μπράβο! στην Ελένη
εξαιρετική!
μπράβο και σε σένα Τόλη
πολύ καλή επιλογή!
Ουρανία μου και Νίκο, όλη τη μέρα χτες ήμουν εκτός μάχης από μια κρίση του αυχενικού μου. Σήμερα και πάλι επί των ποιητικών επάλξεων.
Συμφωνώ και με τους δύο σας. Η ελεγχόμενη συγκίνηση δίνει το καλύτερο αποτέλεσμα. Τη νηφάλια και χωρίς εκζήτηση έκφραση του πόνου.
Έχω επιλέξει ένα ακόμη ποίημα της Ελένης και ελπίζω να το αναρτήσω το απόγευμα ή αύριο. Κάπως διαφορετικό αλλά εξίσου ωραίο, πιστεύω.
Τόλη μου,περαστικά!
Ξεκουράσου λίγο...η στάση και το κάθισμα μπροστά στον υπολογιστή,έχει ολόκληρη φιλοσοφία,που νομίζω κανείς μας δεν ακολουθεί με αποτέλεσμα να επιβαρύνονται τέτοιες ευαισθησίες.
Σε φιλώ και σιδερένιος!!!
Σ' ευχαριστώ θερμά, Ουρανία μου.
περαστικά σου, Τόλη
πρόσεξε ιδιαίτερα το κάθισμα που χρησιμοποιείς όταν κάθεσαι
στο γραφείο...
δημιουργούνται πολλά προβλήματα στη μέση και στον αυχένα...από ακατάλληλες καρέκλες γραφείου...
Σ' ευχαριστώ πολύ, Νίκο μου. Μάλλον θα πρέπει να πάρω ένα καινούριο κάθισμα και να υψώσω λίγο την οθόνη.
Δημοσίευση σχολίου