Σάββατο 10 Οκτωβρίου 2009

Ο θρήνος της εμπροσθοφυλακής

Μου αρέσει ο Έζρα Πάουντ, μου αρέσει και η εμπροσθοφυλακή. Αυτοί που δεν βολεύονται, που δεν λουφάζουν, που δεν κρύβονται στα μετόπισθεν, που δεν μεταμφιέζονται, που δεν καταφεύγουν στην υποκρισία και τα βολικά ψεύδη. Μου αρέσουν αυτοί που βγαίνουν μπροστά με τ' όνομά τους, αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους και δέχονται τις σφαίρες στο στήθος. Σ' αυτό το ιστολόγιο λοιπόν η εμπροσθοφυλακή πάντοτε θα διανυκτερεύει. Αυτό είναι το πεπρωμένο της.

4 σχόλια:

ΥΑΚΙΝΘΗ είπε...

Καλημέρα POET, καλημέρα σ΄΄ολους.
Πολύ καιρό έχω να κάνω στάση στο λιβάδι αλλά πάντα είμαι εκεί .
"Συνδέσεις" τόσο τρυφερές με τον πολύ καλό ποιητή Η.Κεφάλα κι ύστερα μας προσγειώνεις στον προορισμό .Μου θύμισες με τις φράσεις σου για τις σφαίρες στο στήθος το Νοέμβρη του ΄74,όταν ζώντας εκείνο το "αίμα" έγρασψα ένα ποίημα που ,συγνώμη για την κατάχρηση του χώρου θα το πω.

Λοιπόν σημάνανε οι καμπάνες του σεισμού./Όπως της Σταύρωσης βαρύς ο ήχος/Μεσ τις πλατιές τις μάζες του λαού / χέρια υψωμένα και κραυγές ο χτύπος.
Κι όσοι στις πόρτες εμποδίζαε φρουροί/με τα προσκυνημένα τα κοντάρια /με γκλόμπς και σφαίρες θέριζαν θαρρείς/χωράφια απέραντα κορμιά σιτάρια .
Λοιπόν το ξέρω , μη μου εξηγείς.
/Ηρθανε κι άλλοι ,μαύρισε η πλατεία /Κάνανε γκάλοπ κι είπαν οι αισχροί /ήτανε κάτι αναρχικά στοιχεία.
Δεν είδανε στα μάτια κείνες τις φωτιές /και τις καρδιές βωμό ριγμένες κάτου /Δεν αγαπήσανε στ΄αλήθεια τη ζωή /να τη γυρεύουνε μέρχι θανάτου .
Αυτά για τη μνήμη !
Δεν ξέρω αν μάθατε για το Θανάση Λερούνη , το δάσκαλο των Καλάς που έχει απαχθεί από 8 Σεπτέμβρη στο Πακιστάν ,όπου έχει δώσει την ψυχή του για την Ελλάδα και τους υπέροχους ανθρώπους εκεί που θέλουν μονάχα τη θρησκεία τους από τα αρχαία χρόνια όπως βρέθηκαν , την γλώσσα τους και την ελευθερία/
Η Ελλάδα θα μπορούσε να κάμει κάτι;

Poet είπε...

Καλημέρα, Υακίνθη μου. Το ξέρω ότι είσαι πάντα εδώ, αισθάνομαι το φιλικό σου χνώτο.

Σ' ευχαριστώ για το ποίημά σου που είναι γραμμένο από την καρδιά. Τα παιδιά του Πολυτεχνείου ήταν σίγουρα η εμπροσθοφυλακή της νεανικής φλόγας, της τιμής και της ελευθερίας και, φυσικά, το πλήρωσαν πολύ ακριβά.
¨
Έμαθα για τον Θανάση Λερούνη από τις εφημερίδες. Ελπίζω η περιπέτειά του να έχει αίσιο τέλος. Η Ελλάδα σίγουρα μπορεί να κάνει πολλά, σε όλους τους τομείς η Ελλάδα μπορεί να κάνει πολλά. Και είναι πια καιρός να αφυπνιστεί.

Καλό Σαββατοκύριακο.

ξωτικό είπε...

Να πώ την καλημέρα μου κυρίως
και να δηλώσω παρούσα ,αμεταννόητη, σε εφημερίες και διανυκτερεύσεις.
(άμα το γράφει στην ούγια
κανένα πλυντήριο λογικής η φόβου δεν το σβήνει)

Poet είπε...

Ε, ναι, δεν αλλάζει η φύση του ξωτικού. Το υποπτευόμουν ότι το κόκκινο φεγγάρι του διανυκτερεύει πάντα. Με το πολύτιμο θαμπό του φως καθώς «οι ήρωες προχωρούν στα σκοτεινά».

Καλή σου μέρα.