Κυριακή 19 Ιουλίου 2009
Χλόη Κουτσουμπέλη
Η χαρισματική αυτή ποιήτρια επανέρχεται με την εντελώς πρόσφατη ποιητική συλλογή Η αλεπού και ο κόκκινος χορός, 2009. Τέσσερα από τα ποιήματα αυτής της συλλογής, δημοσιευμένα σε λογοτεχνικά περιοδικά, είχαν ήδη περιληφθεί στην ανθολογία μας.
Τις επόμενες μέρες θα έχω τη χαρά να αναρτήσω και άλλα ποιήματα επιλεγμένα από την τελευταία της συλλογή. Πρώτο καταχωρώ και εδώ το ποίημα της που διανυκτερεύει για να περάσει στο σώμα των ανθολογημένων ποιημάτων της.
Το «Χωρίς» είναι το προτελευταίο της συλλογής και φαίνεται να αποτελεί μια πικρή αποδοχή της μοναξιάς της. Υπάρχουν όμως και αγαθές μάγισσες που διώχνουν τις σκοτεινές στιγμές. Μπορεί σύντομα τα χέρια της να αγγίζουν και να γράφουν για μελλοντικές μωβ πλέον (με το ωμέγα ως επιφώνημα) ανεμώνες στη ζωή της.
Χωρίς
«Θα ζήσεις χωρίς»
είπε η μάγισσα
και μου έδωσε το φίλτρο
«τα κοχύλια σου θα γίνουν χέρια για να γράφεις».
«Μα χρειάζομαι τα χέρια για να αγγίζω
μικρές μοβ ανεμώνες να χαϊδεύω
τα μάτια του να ψηλαφώ
τις σκιές στα βλέφαρα κουπιά
το σώμα του να κολυμπώ».
«Δεν κατάλαβες λοιπόν»
είπε η μάγισσα
και το πρόσωπό της ράγισε
χίλιες μικρές ρυτίδες.
«Τα χέρια σου θα γράφουν
αυτά που ποτέ σου δεν θα αγγίξεις»
Χλόη Κουτσουμπέλη
από τη συλλογή Η αλεπού και ο κόκκινος χορός, 2009
Τις επόμενες μέρες θα έχω τη χαρά να αναρτήσω και άλλα ποιήματα επιλεγμένα από την τελευταία της συλλογή. Πρώτο καταχωρώ και εδώ το ποίημα της που διανυκτερεύει για να περάσει στο σώμα των ανθολογημένων ποιημάτων της.
Το «Χωρίς» είναι το προτελευταίο της συλλογής και φαίνεται να αποτελεί μια πικρή αποδοχή της μοναξιάς της. Υπάρχουν όμως και αγαθές μάγισσες που διώχνουν τις σκοτεινές στιγμές. Μπορεί σύντομα τα χέρια της να αγγίζουν και να γράφουν για μελλοντικές μωβ πλέον (με το ωμέγα ως επιφώνημα) ανεμώνες στη ζωή της.
Χωρίς
«Θα ζήσεις χωρίς»
είπε η μάγισσα
και μου έδωσε το φίλτρο
«τα κοχύλια σου θα γίνουν χέρια για να γράφεις».
«Μα χρειάζομαι τα χέρια για να αγγίζω
μικρές μοβ ανεμώνες να χαϊδεύω
τα μάτια του να ψηλαφώ
τις σκιές στα βλέφαρα κουπιά
το σώμα του να κολυμπώ».
«Δεν κατάλαβες λοιπόν»
είπε η μάγισσα
και το πρόσωπό της ράγισε
χίλιες μικρές ρυτίδες.
«Τα χέρια σου θα γράφουν
αυτά που ποτέ σου δεν θα αγγίξεις»
Χλόη Κουτσουμπέλη
από τη συλλογή Η αλεπού και ο κόκκινος χορός, 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
9 σχόλια:
Μα πώς ξέχασα αυτό το σημαντικότατο αστρολογικό στοιχείο; Η Χλόη ανήκει στο ζώδιο του Σκορπιού (ε, βέβαια!). Όπως η Τζούλια, όπως κι εγώ.
Ας υποδεχτούμε λοιπόν τη καινούργια ποιητική συλλογή της Χλόης. Μια ποιήτρια που κατα τη γνώμη μου είναι από τις πολύ καλές της γενιάς της, την οποία εκτιμώ ιδιαίτερα και σαν άνθρωπο. Ας είναι καλοτάξιδη η ποιητική της συλλογή κι ίδια να συνεχίσει τη πορεία της στα ποιητικά δρώμενα με την ίδια ζωντάνια και δημιουργηκότητα.
Όσο για το ποίημα που αναρτήθηκε θα πω ότι οι μάγισσες πάντα ζηλεύουν τους χαρισματικούς και προσπαθούν να κλέψουν κάτι απ' αυτούς.
Ευγενικά τα αισθήματά σου, Ανδρέα μου, και συγκινητική η αθωότητά σου. Εγώ όμως θα σου συνιστούσα να προσέχεις το ζώδιο της καταστροφής και της αναγέννησης ή, πιο απλά, το φαρμακερό κεντρί του Σκορπιού.
Να, τώρα η Χλόη. Έφυγε για διακοπές, λιάζεται στα Μουδανιά και μαζεύει κοχύλια, και ούτε καν πρόκειται να διαβάσει τα εγκώμιά μας. Ούτε τους ύμνους της Κατερίνας διάβασε στο ιστολόγιό της.
Αναφέρω εμπιστευτικά αυτές τις απλές ενδείξεις, εδώ που δεν μας ακούει κανείς και, φυσικά, μακριά από την κακιά μάγισσα. Προσοχή!
Σκορποτσιμπημένη υπήρξα...σε μικρή ηλικία, μετά εμβολιάστηκα και δεν με ξανατσίμπησε!
Μ΄άρεσε το ποίημα1
Καλημέρα και καλή βδομάδα!
Καλημέρα και καλή βδομάδα, Ουρανία μου.
Ήσουν μικρή τότε, Όλγα ακόμη, και δεν ήξερες. Για τον Σκορπιό δεν υπάρχει εμβόλιο. Με ποιά αντισώματα να αποκτήσεις ανοσία από τη μεταμόρφωση, τον έρωτα, το πάθος, την αμφισβήτηση, την ευθιξία; Αυτά αντιπροσωπεύει ο Σκορπιός και ο κυβερνήτης πλανήτης του, ο βασιλιάς του Άδη Πλούτων.
Όταν μεγάλωσες, λοιπόν, τσιμπήθηκες γερά και έγινες Ουρανία. Παράξενος κόσμος, μαγικός και ανεξιχνίαστος. Για φτάσεις στον Ουρανό, πρέπει πρώτα να περάσεις από τον Άδη. Αυτό το δρομολόγιο ακολουθεί και η ποιήτρια, ανίατη στον αιώνα.
Εμπιστευτικά κι εγώ θα απαντήσω.
Πιστευώ στην αθωότητα της ποίησης.
Τη καταστροφή μα και την αναγέννηση νομίζω τη συναντάς σε όλους τους ανθρώπους. Μέχρι στιγμής άντεξα το κεντρί τους.
Τις κακές μάγισσες δεν τις φοβάμαι γιατι είμαι προετοιμασμένος. Φοβάμαι όμως, Τόλη μου, τις καλές μάγισσες που έρχονται με χαμόγελο και σε ανύποπτο χρόνο κτυπάνε με τα πιό απίθανα όπλα. Κι αυτά πονάνε πιο πολύ και σ' απογοητεύουν.
Τα καλά λόγια για τη Χλόη, ιδιαίτερα τα δικά σου και της Κατερίνας, νομίζω έχει σημασία να τα βλέπουν και οι τρίτοι. Η ίδια κάποια στιγμή νομίζω θα τα μάθει.
Έχεις δίκιο, Ανδρέα μου. «Θεέ μου, φύλαξέ με από τις καλές μάγισσες γιατί από τις κακές ξέρω να φυλάγομαι και μόνος μου».
Κατά τα άλλα, με γεμίζεις αισιοδοξία.
Καλοκαιράκι ράθυμο κι' η Χλόη δεν μας ενημέρωσε για την κυκλοφορία της καινούργιας συλλογής της. Βέβαια δεν μιλάμε και πολύ τελευταία μεσολάβησε κι η σιωπή των διακοπών ....... Πάντως απο καρδιάς της εύχομαι να είναι ''καλοτάξιδη''και να τη δεί να γίνεται ''μεγάλη''. Όσο δε για τους σκορπιούς ... την άλλη φορά!
Καλωσόρισες, φίλε/φίλη. Με τη ζέστη έχουν εξασθενίσει οι περίφημες μαντικές μου ικανότητες ενώ απουσιάζουν στις αμμουδιές και οι χαρτορίχτρες. Μήπως λοιπόν, εντελώς συμβατικά, θα μπορούσες να μου πεις ποιος/ποια είσαι.
Μια και έχετε φιλική σχέση με τη Χλόη, δεν την παίρνεις ένα τηλέφωνο να της τα πεις δια ζώσης;
Είμαι βέβαιος ότι θα χαρεί πολύ.
Δημοσίευση σχολίου