Αυτή η παλίρροια των εκφράσεων της ψυχής σου
ένα φούσκωμα στην ακροθαλασσιά
το πρωινό να μας βρέχει τα πόδια
μετά από μια ολονύκτια συνουσία
Και εσύ να κάθεσαι ανάσκελα
να μετράς τα αστέρια που πέσανε
την προηγούμενη νύχτα κάθε φορά που ακουμπούσα
τα χέρι μου στο στήθος σου
όπως ακουμπάω το μάνταλο για να ανοίξω
ένα παράθυρο στα όνειρά μας
Πλοίο που ταξιδεύει ενώ είναι δεμένο στο λιμάνι
μόνο με το πάνω κάτω των κυμάτων
Ω γλυκύ μου έαρ η φουσκωμένη σκέψη σου μ' ακολουθεί. Γλάρος που αφήνει τον ανασηκωμό του στο στεναγμό των κυμάτων.
Τάσος Κουράκης
από τη συλλογή Ιερωτικόν, 2009
ενότητα Ιερωτικόν
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αναρτήσεις
6 σχόλια:
Αχ αυτή η παλίρροια...
Μου άρεσε αυτό το ποίημα, Τόλη. Και οι βορινοί άνεμοι καλοδεχούμενοι. Παίρνουν τη ζέστη αλλά και τα άπειρα νυκτερινά ζουζούνια (μπλιαχ!) της νηνεμίας.
Κάθε τι το ωραίο σ' αυτόν τον κόσμο είναι μια αιμοδοσία. Να ερωτευτείς, να γράψεις ένα ποίημα, ακόμη και να κάνεις διακοπές. Τα ζουζουνάκια απλώς εφαρμόζουν τις επιταγές της ανώτατης εξουσίας.
Πολυτάλαντος,ο Τάσος Κουράκης!
Ομολογώ, δεν είχα διαβάσει ποίησή του και ότι διαβάζω μ΄αρέσει!
Όπως μ΄αρέσει" Κάθε τι το ωραίο σ' αυτόν τον κόσμο είναι μια αιμοδοσία"
Τόλη μου,
καλό απόγευμα!
πολύ ιερωτικό...αυτό το ποίημα...
και ταιριάζει απόλυτα με τις κυκλαδίτικες εικόνες
που γεμίζουν τα μάτια και την ψυχή μου αυτές τις μέρες...
Τα κόκκινα σύννεφα πάνω από τον Θερμαϊκό το ηλιοβασίλεμα είναι μια αιμοδοσία στους ρομαντικούς. Που με τη σειρά τους μεταγγίζουν το αίμα τ' ουρανού στην ουτοπία.
Όπως γνωρίζεις πολύ καλά, Ουρανία.
Ο Τάσος Κουράκης κι εγώ σε ευχαριστούμε.
Ιερωτικές Κυκλάδες και ιερωτικό ποίημα. Οι ιδανικές διακοπές, Τζούλια.
Δημοσίευση σχολίου