Τετάρτη 10 Ιουνίου 2009

Δεν θέλω τίποτε άλλο παρά να μιλήσω απλά ...

Όπως στον Γιώργο Σεφέρη, ας μας δοθεί όλους η χάρη να μιλάμε απλά. Στην ποίηση, στη ζωή, παντού. Γιατί και η αγάπη κάτι απλό είναι, πολύ απλό. Συγκλονιστικά απλό.

16 σχόλια:

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Να μιλάμε απλά αλλά και να βλέπουμε την ομορφιά και στα πιό απλά πράγματα που είναι δίπλα μας και συνήθως δεν προσέχουμε, απορροφημένοι από τα μεγάλα λόγια και τους δαίμονες που μας τριγυρίζουν.

Dinos-Art είπε...

***"Μακριά απ'τα μεγάλα γενικά θέματα, σκύψτε σε κείνα που σας προσφέρει η καθημερινότητα. Ιστορήστε τις θλίψεις και τους πόνους σας, τους φευγαλέους στοχασμούς σας, την πίστη σας σε κάποιαν ομορφιά - ιστορήστε τα όλα τούτα με βαθιά, γαλήνια, ταπεινή ειλικρίνεια, και μεταχιριστείτε, για να εκφραστείτε, τα πράματα που σας περιτριγυρίζουν, τις εικόνες των ονείρων σας και τις πηγές των αναμνήσεών σας..."
(Rainer Maria Rilke)

Ευτυχισμένα γενέθλια "Λιβάδι" και μακροημέρευση συντελεστών και φίλων.

55fm είπε...

Γιορτάζει το λιβάδι μέσα στην ομίχλη που ονειρεύεται;

Είναι ολοφάνερο..!
Ολοκαίνουργια φορεσιά!
Απαλή, τρυφερά ,κεντημένη στο χέρι, με μεράκι και ψυχή!
Κι ένα γράμμα, του Τόλη, που ξετυλίγει την όμορφη ιστορία του …

Τόλη μου, και ευλογημένε νονέ μου ,
απέραντο το λιβάδι σου, όπως και η ψυχή σου!
« Και νά 'χεις την ψυχή σου στά δάχτυλα, στα μάτια, στα ρουθούνια, στά χείλη. Από 'κει μιλάει ο κόσμος» έγραψε, ο Ελύτης.
Από ΄κει… μας μιλάς κι εσύ!
Ακούς, βλέπεις, νιώθεις… συλλαμβάνεις, με «ιερή» προσοχή τα μηνύματα, που εκπέμπονται από την έκρηξη των μυστικών της ζωής, στην ψυχή μας!
Δανείζομαι του Σαίξπηρ, το «Μίλα ψιθυριστά αν μου μιλάς για αγάπη»
Και ψιθυριστά, σας λέω…
Τόλη, Τζούλια, Λίνα, Ντίνο, σας ευχαριστώ, για ότι είδα, άκουσα, ένιωσα!
Εύχομαι, μέσα από την καρδιά μου, υγεία τίποτα άλλο,όλα τα άλλα τα πολλά, τα απλά, τα σπουδαία, υπάρχουν σε σας, και τα προσφέρετε υπέροχα!
Όμορφη συνέχεια...ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!
Καλημέρα!

Α. Δ.Ε. ΒΑΛΜΑΣ είπε...

Εγώ τι μένει να πω απλώς ένα

ΜΕΓΑΛΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

και ένα επίσης

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΕΜΠΝΕΥΣΜΕΝΑ

το πετάλι είπε...

η καλύτερη επιλογή!
αυτό το ποίημα του Σεφέρη
θα πρέπει να το έχουν "ευαγγέλιο"
όλοι οι νέοι ποιητές
για να καταλάβουν πόση δύναμη κρύβεται
στα απλά λόγια
στη λιτότητα...

εξαιρετική η δημιουργία του Ντίνου
αποδίδει πλήρως
το "ονειρικό" στοιχείο
του "λιβαδιού"

Τόλη,
σπουδαίο το έργο σου,
ανακαλύπτεις διαμαντάκια…
τα σπέρνεις στο λιβάδι…

κι εμείς απολαμβάνουμε τους καρπούς…

Λίνα, Τζούλια,
χειραγωγείτε την τεχνολογία
για καλό της ποίησης
με τις μουσικές και τις εικόνες σας
μας οδηγείτε σε μια πολυαισθητηριακή προσέγγιση των ποιημάτων
χτίζοντας ταυτόχρονα γέφυρες μεταξύ των διαφόρων μορφών της τέχνης

Ντίνο, Όλγα και όλοι οι υπόλοιποι φίλοι
που περπατάμε, τρέχουμε,
παίζουμε κρυφτό και κυνηγητό,
ξαπλώνουμε, κυλιόμαστε κι ονειρευόμαστε
στην καταπράσινη χλόη του «λιβαδιού»…

χρόνια πολλά και καλά στο «λιβάδι» μας…

υγεία και δύναμη στον Τόλη και στα κορίτσια
να συνεχίσουν το έργο τους…

Poet είπε...

Προφανώς εννοείς τα γατάκια της γειτονιάς μου, το μεθυστικό άρωμα της φλαμουριάς που ανθίζει κάτω απ' το μπαλκόνι μου, τα γεράνια που φλέγονται στις γλάστρες και ιδίως, ιδίως τα θλιμμένα μάτια της όταν χαμογελάνε. Πώς να μην τα βλέπω, πώς να μην τα προσέχω, Ανδρέα μου;

Poet είπε...

Τι ωραίος ο Ρίλκε! Αχ, Ντίνο μου, ο μοναδικός τρόπος να αλλάξουμε τον κόσμο είναι να κάνουμε ένα ανθισμένο λιβάδι την ψυχή μας. Ο καθένας μας στην καθημερινή ζωή του και παρά τα τραύματά μας, παρά τη σκληρή πραγματικότητα.

Και να εργαζόμαστε σκληρά, όπως εσύ, με αφοσίωση, με αγάπη, με έμπνευση από την ομορφιά τριγύρω.

Poet είπε...

Ουρανία μου, είσαι ένα περιβόλι ή, καλύτερα, ένας μπαχτσές (όπως το γράφω). Με τα χορταράκια του, τα αγριολούλουδά του, τους καρπούς του, τα χρώματα και τις μυρωδιές του. Κι έναν χαρταετό να υψώνεται στο βαθύ γαλάζιο.

Από κει και πέρα, όλα είναι απλά, όπως λέει και ο Σεφέρης. Νομοτελειακά. Δίνεις. Αυτό κάνουν οι μπαχτσέδες από την αρχή του κόσμου.

Να είσαι πάντα ανθισμένη.

Poet είπε...

Κι εσύ, Τάσο μου, έχεις πλεόνασμα καρδιάς. Της καρδιάς που ξέρει ότι είναι μεγαλύτερη χαρά να δίνει κανείς παρά να παίρνει.

Καλή συνέχεια σε όλους μας.

Poet είπε...

Μια καλή, μια αγαπημένη παρέα είμαστε λοιπόν, Νίκο μου. Συμμαθητών στο δημοτικό που πήγαμε εκδρομή με τον αγαπημένο δάσκαλο και την αγαπημένη δασκάλα μας (που κι εκείνοι μαθητούδια είναι). Φέραμε κεφτεδάκια, ντολμαδάκια, σαλάτες, ό,τι έχει ο καθένας. Στρώσαμε πολύχρωμο τραπεζομάντιλο και πίνουμε κόκκινο κρασί.

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευτυχία. Το ξέρουμε όλοι μας και καλύτερα το ξέρουν τώρα τα παιδιά της έκτης αταξίας.

Margo είπε...

Χρόνια πολλά στο Λιβάδι και ένα μεγάλο ευχαριστώ σε σένα Τόλη που το ξεκίνησες και βέβαια στη Λίνα και στη Τζούλια για τις μουσικές και τις ονειρικές εικόνες. Το ιστολόγιο αυτό είναι όπως ακριβώς το είπες "δραστικό αντίδοτο στη μοναξιά που ενεδρεύει μέσα μας".
Η ομορφιά κρύβεται στα απλά αυτό ακριβώς νιώθω σ' αυτό το χώρο από τα ποιήματα μέχρι και τα σχόλια των καλών φίλων. Αν ποτέ ολοκληρωθεί η ανθολογία θα είναι πολύ μεγάλο το κενό τούτης της επικοινωνίας αν και το σπουδαίο έργο θα μείνει.
Υπέροχο και το έργο του Ντίνου!
Καλημέρα σε όλους!

Poet είπε...

Σε ευχαριστώ εκ μέρους όλων μας, Margo μου. Σωστό το «αν ποτέ» γιατί, εδώ που τα λέμε, δεν πιστεύω ότι κάποτε θα ολοκληρωθεί η ανθολογία. Με τόσα ποιήματα που δημοσιεύονται εδώ κι εκεί και τόσα ποιητικά βιβλία που εκδίδονται, το έργο αυτό είναι σαν να προσπαθείς να φτάσεις σ' έναν ορίζοντα που συνεχώς απομακρύνεται.

Καλό μεσημέρι.

Τζούλια Φορτούνη είπε...

χρόνια πολλά κι από μένα στο λιβάδι μας, που γεμίζει εποχές και χρώματα...
καταπληκτικός ο πίνακας του Ντίνου και οι μουσικές και τα ποιήματα, αλλά πάνω απ όλα συμφωνώ με τη margo πως το λιβάδι μας είναι ένας τόπος συνάντησης...θα έλεγα διαφορετικός απ΄ότι συνήθως βλέπει κανείς στα ιστολόγια...ξέρετε...χωρίς αυτήν την τυποποιημένη και παγωμένη ανταλλαγή επισκέψεων και φιλοφρονήσεων...κι αυτό οφείλεται φυσικά στον Τόλη που ξέρει να ζεσταίνει τις καρδιές μας

Poet είπε...

Συμφωνώ απόλυτα με τη Τζούλια. Είμαι βέβαιος ότι όλοι μας εδώ μιλάμε από την καρδιά και δημιουργούμε αυτή την αληθινά φιλική ατμόσφαιρα. Η τυπική ανταλλαγή επισκέψεων και φιλοφρονήσεων, ένα θλιβερό φαινόμενο στη λογοτεχνία γενικότερα, δεν αρμόζει σε μας και στους καλούς μας φίλους.

Αγγελικούλα είπε...

Να 'μαι κι εγώ 15η και... καταϊδρωμένη αλλά πολύ χαρούμενη με την επέτειό μας και με όλους τους φίλους που βλέπουμε τακτικά εδώ.

Τόλη, οι επιλογές σου μας ταξιδεύουν καθημερινά - αλλά και τη νύχτα - κυρίως τη νύχτα!

Να είμαστε όλοι καλά.

Poet είπε...

Μάλλον είσαι η άρια με την οποία τελειώνει η όπερα, Λίνα μου.

Καλό νυχτερινό ταξίδι.