Τετάρτη 17 Ιουνίου 2009

Περιπέτεια

Πιο πριν από το πριν της γέννας μου –

Το ποδοβολητό της φωτιάς και τα δέντρα
πράσινα κοπάδια έτρεχαν
πληγή στο θώρακά μου –

Ζωές που έζησα, αμέτρητες
Μαίανδροι στις πέτρες
που με περιέχουν -

Παιδί ο αιώνας – όλο έρχεται
Στις άκρες των δακτύλων του
σπιθίζουν άστρα

Δίπλα και γύρω μου

Ναοί και κορινθιακές
επέστρεφαν κολώνες
βαθιά στο σώμα του βουνού –
Κι αυτοί που πίσω τις τραβάνε
πάνω τους την άκανθο –
πελεκώντας

Τύφλωναν τα νερά
Απ’ του Θεού το μάτι κοιταγμένα

Κι άχνιζα – ασώματη – χρυσή
μέχρι βαθιά στο α-κόκκαλο

Διαρκώς αλλάζοντας μορφές
αμέτρητες που έζησα

Στα ριζά του όρους

Περιμένοντας

Τις ράμνους και τις ίριδες
με τις εντολές.

Έλλη Συναδινού
από τη συλλογή Δρόμος, 2007

3 σχόλια:

Σπύρος Μάζης είπε...

Από τα καλύτερα ποιήματα που έχω διαβάσει!

Σπύρος Μάζης είπε...

Από τα καλύτερα ποιήματα που έχω διαβάσει!

Poet είπε...

Χαίρομαι, φίλε Σπύρο. Η ποίηση είναι καθαρά πρσωπική υπόθεση όπως και οι επιλογές μας.