Παρασκευή 22 Μαΐου 2009

Μυρίσαι το άριστον

Οδυσσέας Ελύτης αριστερά, Οδυσσέας Ελύτης δεξιά, να διανυκτερεύει. Μέσα στη θάλασσα των ποιητών και τον ωκεανό των ποιημάτων, καθυστέρησα πολύ να αναρτήσω ποιήματά του. Όμως το επόμενο χρονικό διάστημα είναι αφιερωμένο σ' εκείνον.
στις

4 σχόλια:

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Καλημέρα Τόλη,
Νομίζω με το αφιέρωμα θα μυρίσουμε το άριστον.

23 Μαΐου 2009 στις 8:55 π.μ.
Poet είπε...

Εξαρτάται από τις προσωπικές προτιμήσεις του κάθε αναγνώστη, Όλγα μου. Καλημέρα.

23 Μαΐου 2009 στις 10:40 π.μ.
το πετάλι είπε...

"Ευθύς αμέσως κατάλαβα ότι ο άνθρωπος είναι αθώος"
...
"Ναι, ο Παράδεισος δεν ήταν μια νοσταλγία. Ούτε, πολύ περισσότερο, μια ανταμοιβή. Ήταν ένα δικαίωμα."

δεν πωλείται...
υπάρχει παντού εκεί έξω
αλλά και μέσα μας
αρκεί να μπορούμε να τον ...μυρίσουμε
να τον αισθανθούμε...

(καλησπέρα Τόλη,
στο προηγούμενο σχόλιό σου μάλλον μπέρδεψες τον Αντρέα με την Όλγα)

24 Μαΐου 2009 στις 1:14 π.μ.
Poet είπε...

Καλημέρα, Νίκο.

Έχεις δίκαιο (πότε θα μάθω να γράφω «δίκιο»;) Φταίει «το θολωμένο μου μυαλό». Με συγχωρείς, Ανδρέα και με συγχωρείς, Όλγα. Είστε όμως και οι δύο τόσο καλά παιδιά!

Ναι, ο παράδεισος και η κόλαση είναι εδώ (πιο πολύ η κόλαση). Τα υπόλοιπα είναι ιδιοτελή φούμαρα των θρησκειών.

24 Μαΐου 2009 στις 10:46 π.μ.

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)