Επανάληψη

Όλα επιστρέφουν
Ο άνεμος, η ήλιος, η βροχή
Και τα λουλούδια της ερήμου
Που πότιζε ο ιδρώτας μας
Θα ξανανθίσουν πάλι
Και πάλι θα πετρώσουν.

Ακίνητο ένα θεόρατο φεγγάρι
Θα φωτίζει πάλι τον ίδιο εκείνο δρόμο
Των καραβανιών που πήρες μία νύχτα
Έφυγες …

Νήμα η σκιά σου φωτεινό
Σε μιας οάσεως μακρινής χορεύει
Πάνω στο απατηλό νερό
Τα δέντρα τραγουδούν απαρηγόρητα
Στη νύχτα τη νεκρή
Μια παλιά μπαλάντα, ερωτική

Εκείνη που την έχεις ήδη ξανακούσει,
και την κρατάει η μνήμη ζωντανή
με τον μαγνήτη των κρυστάλλων.

Και θα επιστρέψεις
Κάποτε όλοι επιστρέφουμε
Στη σκιά των ξανθών ημερών.

Εύα Λιάρου – Αργύρη
από τη συλλογή Των κρυστάλλων μνήμη, 2009