Δευτέρα 23 Μαρτίου 2009

Παλιό αρχοντικό

Photobucket

Θα έρθει βροχή
πάνω στη λεηλατημένη
ομορφιά σου
παλιό αρχοντικό
χορταριασμένες πόρτες
Το κύμα αλύπητα
θα χτυπάει
τα παράθυρα
που κάποτε εμείς ...
Στους τοίχους
γραμμένο τ' όνομά σου
μια σιωπηλή κραυγή

Μαρία Καρδάτου
από τη συλλογή Αερολέσχη, 1997

12 σχόλια:

Αγγελικούλα είπε...

Μνήμες ξεθωριασμένες, σαν τα φευγαλέα όνειρα που βλέπουμε λίγο πριν ξυπνήσουμε και μετά, όλη την ημέρα, προσπαθούμε να τα θυμηθούμε...

Μ' αρέσουν τα ποιήματα της Μαρίας Καρδάτου.

Poet είπε...

Όταν περνάω κάτω από ένα παλιό σπίτι, Λίνα, σκέφτομαι πόσοι άνθρωποι έζησαν κάποτε εκεί, πόσοι άνθρωποι αγαπήθηκαν, χάρηκαν και πόνεσαν. Σκέφτομαι τις πολύτιμες καθημερινές στιγμές τους που δεν υπάρχουν πια.

Ένα παλιό αρχοντικό είναι σαν έναν χαμένο έρωτα.

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Η Μαρία Καρδάτου είναι νομίζω μια από τις πολύ καλές ποιητικές παρουσίες της Θεσ/νίκης σήμερα.

Ιορδανίδου Όλγα είπε...

...που κάποτε εμείς..
Κι έμειναν τα παράθυρα να μαρτυρούν..Είναι ένας στίχος που λέει:Με πνίγει τούτη η σιωπή..

IZA είπε...

Παλιά αρχοντικά στοιχειωμένα από ευχάριστες μνήμες μιας άνετης ζωής σαν ξεπεσμένες ντίβες που σταφιδιασμένες πλέον, αναπολούν τις παλιές τους δόξες.

Poet είπε...

Χαίρομαι που σου αρέσουν τα ποιήματα της Μαρίας, Ανδρέα. Σύντομα θα παρουσιάσουμε το τελευταίο βιβλίο της, στο πατάρι του Βιβλιορυθμού νομίζω.

Poet είπε...

Είναι όμως τόσο εύγλωττη μερικές φορές η σιωπή, Όλγα. Πολύ περισσότερο από τις κραυγές μιας υστερικής κοινωνίας σήμερα.

Poet είπε...

Εγώ θα προτιμούσα να τα βλέπω σαν γυναίκες που αγαπήθηκαν, ΙΖΑ. Γυναίκες που η αγάπη, έστω και σε προχωρημένη ηλικία, τους δίνει μια γλυκύτητα, μιαν άλλη λάμψη. Τις κάνει αλλιώς ωραίες.

"ΧΑΡΤΑΕΤΟΣ" είπε...

Πόσο συμφωνώ μαζί σου Τόλη!
Εξαιρετική η γοητεία των γυναικών που αγαπήθηκαν,η λάμψη τους δεν έχει ηλικία και εκείνες οι ρυτίδες τι αγκαλιά γίνονται..!
Όμορφη η ποίηση της Μαρίας Καρδάτου.
Σε ευχαριστούμε.
ΟΛΓΑ

Poet είπε...

Η ομορφιά, η γλυκύτητα, η γαλήνη που ακτινοβολεί το πρόσωπο της γυναίκας τις στιγμές της ερωτικής εκπλήρωσης είναι κάτι εξαίσιο και μοναδικό. Ένα αξέχαστο μικρό θαύμα στα μάτια του άντρα.

Και ναι, Όλγα μου, αυτή η λάμψη μένει. Αυτοί που ξέρουν τη διακρίνουν, τη θαυμάζουν, την απολαμβάνουν. Ανεξάρτητα από ηλικία.

Τζούλια Φορτούνη είπε...

αυτό το υπέροχο ποίημα της Μαρίας Καρδάτου Τόλη, μου θύμισε το "οικόσημο του χρόνου το αγριόχορτο"
βάζω λοιπόν αυτήν τη νοσταλγική εικόνα που είχα κάνει για το δικό σου ποίημα...μόνο που αντί για βροχή έχει χιόνι...

Poet είπε...

Το χιόνι είναι ακόμη πιο ρομαντικό. Και η αδυναμία μου για τα παλιά σπίτια εμφανέστατη. Πώς να αντισταθώ στην κοινοκτημοσύνη των αναμνήσεων;

Πολύ καλά έκανες, λοιπόν.