Στον Λίνο Ιωαννίδη
Τους ποιητές που βρέθηκαν
δολοφονημένοι σ' ένα χαντάκι (όπως ο Λόρκα)
τους ποιητές που εξορίστηκαν και καταποντίστηκαν
για ένα ποίημα (όπως ο Μάντελσταμ)
τους ποιητές που μας καλούν να γλιτώσουμε
από την ένταξη μας
σε μια μόνιμη κατάσταση (όπως ο Μίλος)
τους ποιητές που θαλασσοπνίγηκαν
για να βγάλουν το ψωμί τους (όπως ο Καββαδίας)
τους ποιητές που επέστρεψαν από τον πόλεμο
κι έζησαν το υπόλοιπο της ζωής τους
μ' ένα πόδι (όπως ο Ταρκόφσκι)
ποιος έχει το σθένος
να τους ρωτήσει τι χρειάζονται
οι ποιητές στους μικρόψυχους καιρούς;
Σπύρος Θεριανός
από τη συλλογή Ντυμένος επίσημα, 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αναρτήσεις
4 σχόλια:
"Οι ποιητές χαράσσουν στίχους με φωτιά
και ανιχνεύουνε σκιές μελλοθανάτων
περιδιαβαίνουν σιωπές στα σκοτεινά
κι αναδιφούνε παφλασμούς στιλπνών κυμάτων.."
Υπέροχοι όσο και εύγλωττοι στίχοι..
Καλημέρα..
Αν οι καιροί ήταν γόνιμοι δεν θα γεννούσαν κάποιους ποιητές μα ΜΟΝΟ ποιητές.
Kαλησπέρα, Τάκη, και καλωσόρισες.
Χαίρομαι που σου άρεσε το ποίημα του Σπύρου Θεριανού.
Μια κοινωνία ποιητών θα ήταν παράδοξα επαναστατική, Λίλιαν. Με συνεχείς εκρήξεις του «εγώ» και χωρίς τίποτα πλέον να ανατρέψουν.
Δημοσίευση σχολίου