Φίλοι μου του διαδικτύου,
Συμπληρώθηκαν ήδη δεκατρία χρόνια από τον Ιούνιο του 2008, όταν με τη Λίνα Παπαδοπούλου αποφασίσαμε να ανοιχτούμε στο πέλαγος των Ελλήνων ποιητών του 20ου (και του 21ου !!) αιώνα. Με προσωπικές θεματικές ανθολογίες. Με ποιήματα για τον έρωτα και την αγάπη, για την κοινωνία και την επανάσταση, για το όνειρο και την ουτοπία, για τον χρόνο και τη μνήμη, για τη μοναξιά, για το ίδιο το ποιητικό φαινόμενο, για όλα τα αιώνια θέματα της λογοτεχνίας.
Στο διάστημα αυτό, διάβασα αναρίθμητες ποιητικές συλλογές, ξεφύλλισα εκατοντάδες τεύχη λογοτεχνικών περιοδικών, ανέτρεξα σε μερικές δεκάδες ανθολογίες από τη βιβλιοθήκη μου και προμηθεύτηκα άλλες, για να θυμηθώ τα αγαπημένα μου ποιήματα, να ανακαλύψω άλλα και έτσι να μοιραστώ μαζί σας αυτόν τον αμύθητο πλούτο της ψυχής.
Εκτός από τις θεματικές ανθολογίες, σκοπός μας ήταν να παρουσιάσουμε ξεχωριστά σημαντικούς ποιητές, ιδίως εκείνους που είναι λιγότερο γνωστοί έξω από τον στενό ποιητικό κύκλο. Επίσης, να σας γνωρίσουμε αξιόλογους νέους ποιητές, την ελπίδα και το μέλλον. Αυτό έχει ήδη γίνει για αρκετούς ποιητές και θα συνεχιστεί με ειδικά αφιερώματα σε πολλούς άλλους. Με τον τρόπο αυτό, συνεχίζουμε με τη δική μας οπτική τις άλλες αξιόλογες προσπάθειες ανθολόγησης που έχουν γίνει στο διαδίκτυο.
Το ιστολόγιο φέρει ένα δικό μου ποίημα ως προμετωπίδα, υπήρξε όμως, έως πριν έξι χρόνια περίπου, αποτέλεσμα ομαδικής εργασίας. Συνεχίζω μόνος μου από τότε. Τα ποιήματα συνοδεύονται, σχεδόν πάντα πλέον, από πίνακες ζωγραφικής, εικόνες, σχέδια ή φωτογραφίες. Το ποίημα του Άρη Αλεξάνδρου στη στήλη «Το ποίημα που διανυκτερεύει», όπως και το δικό μου ποίημα ως προμετωπίδα της ανθολογίας, εκφράζουν τον αγωνιζόμενο άνθρωπο και το πνεύμα του ιστολογίου. Δραστικό αντίδοτο, ελπίζω, στη μοναξιά που ενεδρεύει μέσα μας.
Μερικούς μήνες μετά την αρχή αυτής της προσπάθειας, είχαμε τη χαρά να γίνει βασική συνεργάτιδά μας η πολύτιμη Τζούλια Φορτούνη. Η Τζούλια ανέλαβε να επιλέγει πίνακες και συνθέτει εικόνες για τα ποιήματα της ανθολογίας - μια πρωτότυπη δημιουργική εργασία. Τη Τζούλια διαδέχτηκε στον τομέα αυτό μια άλλη φίλη από την Αθήνα, η Γιάννα Αγγελοπούλου. Εδώ και έξι χρόνια περίπου, την εργασία αυτή έχω αναλάβει εγώ προσωπικά.
Βασικός συνεργάτης του ιστολογίου υπήρξε και ένας παλιός μου φίλος, ο ζωγράφος και λογοτέχνης Ντίνος Παπασπύρου. Κατά διαστήματα είχαμε τη βοήθεια και άλλων φίλων της ποίησης.
Μετά λοιπόν περισσότερους από 500 ποιητές με περισσότερα από 5.000 ποιήματα σε 14 θεματικές ενότητες, έχω πια συνειδητοποιήσει ότι το έργο αυτό δεν πρόκειται να τελειώσει. Δεν θα τελειώσει ποτέ γιατί η ποίηση δεν τελειώνει ποτέ. Δεν έχουν ακόμα ανθολογηθεί πολλοί σημαντικοί ποιητές και η ανθολόγηση άλλων δεν είναι πλήρης. Και το κυριότερο, παρά την παραδοσιακή μικροψυχία και μεμψιμοιρία στον τόπο μας, η ελληνική ποίηση γνωρίζει στις μέρες μας μια πρωτοφανή άνθιση.Οι παλιότεροι ποιητές δημοσιεύουν το έργο της ωριμότητάς τους ενώ εμφανίζονται συνεχώς αξιόλογοι νέοι ποιητές. Μέσα στην κοπριά φυτρώνουν εξαίσια λουλούδια.
Η έρευνα λοιπόν θα συνεχιστεί, παρά τη γενικότερη σοβαρή μείωση στην κίνηση των ιστολογίων, και θα προστεθούν στις ανθολογίες πολλοί ποιητές και πολύ περισσότερα ποιήματα. Με μοναδικό κριτήριο την ποιότητα. Πρόκειται ασφαλώς για μια φιλόδοξη προσπάθεια, ιδίως αν ληφθούν υπόψη οι τεχνικοί περιορισμοί ενός απλού ιστολογίου αλλά και ο περιορισμένος χρόνος που εγώ διαθέτω. Και κάτι ακόμα, νομίζω ιδιαίτερα σημαντικό. Η αγάπη όλων μας για την ποίηση δημιουργεί φιλικούς δεσμούς με ξεχωριστούς ανθρώπους που, πιθανότατα, δεν πρόκειται ποτέ να γνωρίσουμε από κοντά. Παράδειγμα η συνεργασία μου με τα άλλα μέλη της παρέας που υπήρξε σχεδόν αποκλειστικά ηλεκτρονική και τηλεφωνική. Και οι πολλοί κάτοχοι άλλων ιστολογίων που έχουν γίνει τακτικοί αναγνώστες μας. Νομίζω ότι αυτή είναι μια άριστη συστατική επιστολή για τη λειτουργία του διαδικτύου.
Ευχαριστώ θερμά τη Τζούλια, τη Λίνα, τη Γιάννα και τον Ντίνο, σας ευχαριστώ όλους.
Τόλης Νικηφόρου
Αναρτήσεις
11 σχόλια:
Αν και δεν αγαπώ τόσο τον ρομαντισμό και τις πολλές μεταφορές εικόνων από τη φύση δεν μπορώ να αντισταθώ σε ένα τόσο ερωτικό ποίημα.
Ευχαρίστως θα το δεχόμουν αν μου το αφιέρωναν.
Καλησπέρα και καλό μήνα Ποιητή.
Καλησπέρα και καλό μήνα, Λίλιαν. Μπορείς άνετα να θεωρήσεις ότι το ποίημα είναι αφιερωμένο σε σένα. Γιατί είναι αφιερωμένο σε κάθε ερωτική, ερωτευμένη, αγαπημένη γυναίκα.
Δεν είναι αυτονόητο ότι, όπως ο Ανέστης, κι εγώ το έχω αφιερώσει σε κείνη που αγαπώ;
Το οικειοποιήθηκα κιόλας Ποιητή μου!
Αχ αυτές οι κρύπτες του ύπνου... Κρύβουν τόσα και τόσα...
Μου αρέσει πολύ τούτο το ποίημα.
Κι εγώ γι' αυτό τα διαλέγω, Λίλιαν και Λίνα (ωραία πάνε αυτά το δύο ονόματα πλάι πλάι). Για να σας αρέσουν, να νοσταλγείτε αυτά που ζήσατε, να προσδοκάτε τα καλύτερα που θα έρθουν, να τα οικειοποιείστε «κι ως το πρωί να μοσχοβολάει παράξενα το σώμα σας ...»
Να μην ξεχνάμε ότι, από την πρώτη στιγμή που θα δημοσιευτεί ένα ποίημα, παύει να ανήκει μόνο σε εκείνον που το έγραψε. Ανήκει πλέον σε όλους. Σε εκείνους που το αγαπούν, που ταυτίζονται με το άρωμά του.
Να επαναλάβω κι εγώ:...σ' ανακαλύπτω έκθαμβος στις κρύπτες του ύπνου...
Πολύ όμορφο ποίημα, Τόλη.
Καλό μήνα.
Καλό μήνα, Maria Jose. Ναι, έγραψε ωραία ποιήματα ο Ανέστης. Και είχε πολλά ακόμη να γράψει.
Ένα από τα πιό ωραία ερωτικά ποιήματα. Ο ποιητής σε απογειώνει σ' ένα ουρανό έρωτα. Στο τέλος δεν διανυκτερεύει το ποίημα. Διανυκτερεύουμε εμείς σε ταξίδι έρωτα.
Είναι η ευεργετική επίδραση της ποίησης και, γενικότερα, της ομορφιάς στη ζωή μας, Ανδρέα. Καλημέρα.
Καλησπέρα και καλή εβδομάδα σε όλους τους εραστές της ποίησης. Τόλη για τον Ανέστη άκουγα μόνο σκόρπιες φράσεις στην λέσχη. Ήρθε η ώρα και να γνωρίσω ποιήματα του. Είχα την τύχη να γνωρίσω την σύντροφο του, μαζί με εσένα τις όμορφες κυριακές που βρισκόμαστε και χαίρομαι να σας ακούω. Ελπίζω να μας διαβάζει και να γράψει κάτι, μια ανάμνηση της ίσως από τον ποιητή.
Της αίζει ένα τέτοιο όμορφο ποίημα, κρίμα που έφυγε νωρίς.
Τάσο, ένας τρόπος να γνωρίσεις καλύτερα τον Ανέστη Ευαγγέλου (ψευδώνυμο του Ανέστη Παπαδόπουλου) είναι να διαβάσεις την ανθολογία του Η δεύτερη μεταπολεμική ποιητική γενιά, εκδόσεις Παρατηρητής, 1994. Από τη Θεσσαλονίκη περιλαμβάνει τους εξής: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Νίκο Αλέξη Ασλάνογλου, Ντίνο Χριστιανόπουλο, Μάρκο Μέσκο, Πρόδρομο Μάρκογλου, Ανέστη Ευαγγέλου, Μαρία Καραγιάννη και Τόλη Νικηφόρου.
Θα πρέπει να υπάρχει στην Κεντρική Βιβλιοθήκη και στο Βαφοπούλειο.
Δημοσίευση σχολίου